Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Αριστερά – κεντροαριστερά και κυβερνήσεις συνεργασίας

Του Γιώργου Μπαλάφα*

Η ψήφιση του νέου μνημονίου με τις διαγραφές των βουλευτών που ακολούθησαν ήταν ακόμα μια ρωγμή στο οικοδόμημα του δικομματισμού που καταρρέει. Το πολιτικό σύστημα όπως το γνωρίζαμε από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα παύει να υφίσταται. Για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία του  τόπου δεύτερη δύναμη στη βουλή είναι οι «ανεξάρτητοι βουλευτές», η ΝΔ    χάνει το 25% της κοινοβουλευτικής της δύναμης σε ένα βράδυ και οι δημοσκοπήσεις δίνουν στο ΠΑΣΟΚ σταθερά μονοψήφια ποσοστά.

Στο ΠΑΣΟΚ αυτές τις μέρες έχουν αρχίσει τις διεργασίες για την διαδοχή του Γ. Παπανδρέου και εμφανίστηκε ξανά το σύνδρομο ΠΑΣΟΚ με τις μικρές και μεγάλες ομάδες που ετοιμάζονται για την «αρπαγή της καρέκλας». Μιας καρέκλας που κάποτε τους έφερνε στην εξουσία και στην διαχείριση του κρατικού χρήματος, των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών.
Σήμερα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει· η αυτοδυναμία, παρόλο τον καλπονοθευτικό νόμο του Παυλόπουλου, μοιάζει όνειρο θερινής νυκτός και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ σκέφτηκαν μια «νέα, φρέσκια ιδέα» για να πείσουν τους ψηφοφόρους, την κεντροαριστερά και τις κυβερνήσεις συνεργασίας. Μα στο όνομα της κεντροαριστεράς και του «τρίτου δρόμου» δεν διαχειρίστηκαν την εξουσία τόσα χρόνια; Αυτοί δεν είναι που αρνούνται την αλλαγή του εκλογικού νόμου σε  ένα νέο εκλογικό νόμο με απλή αναλογική και με πλήρη αντιστοιχία ψήφων και εδρών, ώστε να μπει η χώρα υποχρεωτικά στο δρόμο των κυβερνήσεων συνεργασίας όπου ο λαός θα διαλέγει ποιοι θέλει να τον κυβερνήσουν, με βάση προγραμματικές συγκλίσεις και να μην επιβάλλουν οι δανειστές μας και η εγχώρια διαπλοκή τις κυβερνήσεις;
Η ΔΗΜ.ΑΡ. δηλώνει «Δεν μας αφήνει αδιάφορους το ζήτημα της διακυβέρνησης του τόπου». «Είμαστε η Αριστερά της ευθύνης». Προφανώς δεν πιστεύουν ότι η ΔΗΜ.ΑΡ. θα κυβερνήσει  αυτοδύναμα. Προκύπτει ερώτημα με ποιους; Η ΔΗΜ.ΑΡ. απορρίπτει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ άρα δεν υπάρχει εξ αριστερών εταίρος. Οι τελευταίες κινήσεις δείχνουν ότι οι πρώην συγκάτοικοι στον ΣΥΝ επί 20 χρόνια προτιμούν να συμπορευτούν, με τον Μπίστη, τον διευθυντή του περιοδικού μεταρρύθμιση και στελέχη του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ παρά να κάτσουν και να συζητήσουν έστω με τον Δραγασάκη και τον Τσίπρα. Μεγάλο ενδιαφέρον θα είχε να διαβάσουμε και να συγκρίνουμε τις τοποθετήσεις του Φώτη Κουβέλη και του Νίκου Μπίστη την περίοδο ψήφισης του μνημονίου 1 και του μεσοπροθέσμου… Για να μην πάμε πιο πίσω στη σκληρή προγραμματική κριτική που άσκουσε ο Φώτης Κουβέλης στις κυβερνήσεις Σημίτη σαν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση Σημίτη με πολύ «αριστερή – εκσυγχρονιστική » σκέψη το 1999 αύξησε το ποσοστό των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων που μπορεί να επενδύεται σε μετοχές και αμοιβαία κεφάλαια  από 20% που είχε θεσπιστεί από την κυβέρνηση Μητσοτάκη σε 23%. Αποτέλεσμα ήταν να χαθούν πολλά δις ευρώ για τα ασφαλιστικά ταμεία από τη φούσκα του χρηματιστηρίου που το ΠΑΣΟΚ προώθησε.
Μήπως ξεχάσανε τους νόμους Ρέππα και Γιαννίτση αλλά και τις φοροαπαλλαγές που δημιούργησε για τις Α.Ε. και Ε.Π.Ε και εισηγμένες στο χρηματιστήριο με συνέπεια την υστέρηση των εσόδων για το δημόσιο; Με ακόμα πιο «αριστερή σκέψη» απάλλαξε τις επιχειρήσεις που ήταν χορηγοί των ολυμπιακών αγώνων από τους φόρους για το εισόδημα που αποκτούν, αύξησε τις δαπάνες για τους εξοπλισμούς , δημιούργησε ένα πελατειακό κράτος.
Φυσικά η τελευταία διετία διακυβέρνησης  δεν αξίζει σχολιασμού καθώς η πλειοψηφία του ελληνικού λαού βιώνει τη «κεντροαριστερή σοσιαλιστική πολιτική» του ΠΑΣΟΚ  και τώρα πια την πολιτική της συγκυβέρνηση τους με τους ακροδεξιούς. Η φτώχια, η ανεργία και η εξαθλίωση για κάποιους είναι νούμερα.
Μένει λοιπόν να δούμε τι ρόλο επιφυλάσσουν για την «κυβερνώσα Αριστερά» τα στελέχη της. Θα είναι το αποκούμπι των διαρροών ενός συστήματος που μας έφερε ως εδώ ή θα συστρατευτεί σε ένα μεγάλο προοδευτικό αντιμνημονιακό μέτωπο  για την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών;
* Ο Γιώργος Μπαλάφας είναι μέλος της Γραμματείας της Ν.Ε. Βορείων του ΣΥΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου