Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Νέα προεκλογική εκστρατεία, ακόμα καλύτερος ΣΥΡΙΖΑ!

Του Χρίστου Σμπώκου

Από τις εκλογές και μετά και ακόμα περισσότερο μετά το «ναυάγιο» σχηματισμού κυβέρνησης, οι τόνοι απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκαν κατακόρυφα. Το δε πρόγραμμά του έγινε απαραίτητο αξεσουάρ κάθε πολιτευτή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ το οποίο το περιφέρουν, το επικαλούνται, το μεταφράζουν κατά το δοκούν και αναφέρουν αποσπασματικά κομμάτια. Στόχος τους, προφανής, είναι η αποδόμηση του πλάνου του ΣΥΡΙΖΑ. Ως «υπεύθυνες δυνάμεις» προειδοποιούν για το κακό που θα μας βρει αν έρθει στα πράγματα η Αριστερά.

Ας μη γελιόμαστε, οι μόνοι που έχουν να φοβούνται είναι όσοι εδώ και χρόνια παίζουν μπιλιάρδο με τα συμφέροντα και τα κέρδη τους στην πλάτη μας. Όσοι βρίσκονται σε αυτό το υποσύστημα που διαπλέκεται και απομυζεί το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας και της χώρας. Ναι, είναι εμφανές ότι έχουν αγχωθεί. Τα παπαγαλάκια τους… γαβγίζουν στις τηλεοράσεις. Τα διλήμματα πια είναι τόσο εμφανώς εκβιαστικά που δεν πείθουν ούτε τους ίδιους. Ακόμα και το υπερόπλο των «αντικειμενικών» δημοσκοπήσεων υπό το βάρος του πανικού βγάζει άθροισμα 106% στα κόμματα (ναι, σε μεγάλη Κυριακάτικη Εφημερίδα, εκδότη- επιτομή του συστήματος αυτού).

Ο ΣΥΡΙΖΑ ασφαλώς και δεν είχε την απόλυτη ετοιμότητα αντίδρασης σε ένα 17%. Σαφώς και παρουσίασε μια αμηχανία όταν κατανόησε το μέγεθος της ευθύνης αλλά και της ευκαιρίας να εκφράσει ένα κόσμο που χρόνια τώρα τον παρέκαμπταν, αντιμετωπίζοντάς τον σαν αφελή που μια ζωή θα δέχεται το παραμύθι τους. Η κρίση όμως έριξε και τις τελευταίες μάσκες. Ο τροχός γυρίζει…

Ναι, όντως υπήρχε και υπάρχει ακόμα πολυγλωσσία και ελευθερία έκφρασης στον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά για ποιο λόγο είναι αυτό πρόβλημα; Όσοι είμαστε κι όσοι στηρίζουμε το χώρο αυτό, το κάνουμε εκτός των άλλων και επειδή μας δίνει το περιθώριο να εκφράζουμε αυτό που σκεφτόμαστε χωρίς κομματική πειθαρχία, στρατιωτική γραμμή και διαγραφές. Ας μη γελιόμαστε, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πολυσυλλεκτικό σχήμα, με ελευθερία έκφρασης και κουλτούρα συνεργασίας και συζήτησης. Αυτό είναι το πλεονέκτημά του.

Αλλά ασφαλώς και δεν είναι όλα ρόδινα. Κι εγώ τις προηγούμενες μέρες σε συζητήσεις με φίλους, μέσα από blog και social media που είναι ο σύγχρονος τρόπος διαλόγου, έκανα μια κριτική, καλοπροαίρετη. Είχε να κάνει με την ανάγκη να βγουν μπροστά οι πλέον κατάλληλοι στο βασικό θέμα της προεκλογικής ατζέντας, την οικονομία. Να κάνουν σαφείς τις θέσεις ώστε να πάψουν οι πρόθυμοι να τις διαστρεβλώνουν. Έτσι ώστε μετά, όσοι συνεχίζουν να λένε ψέματα, να εκτίθενται ανεπανόρθωτα. Εδώ και δύο μέρες, με την παρουσία του κ. Δραγασάκη, του κ. Σταθάκη, του κ. Μηλιού αυτό έγινε. Και πολλά πράγματα μπήκαν στη θέση τους. Ο υγιής κόσμος κατάλαβε.

Στα πολύ ευχάριστα επίσης η παρουσία, η δυναμική, ουσιαστική αλλά και πειστική παρουσία, της νεότερης γενιάς του ΣΥΡΙΖΑ. Στις εκλογές φάνηκε καθαρά ότι στο πιο δυναμικό μέρος της κοινωνίας, τους νέους ανθρώπους και στις ηλικίες κάτω των 45 ο ΣΥΡΙΖΑ έχει έρεισμα. Και είναι θετικότατο ότι το επεκτείνει, το αξιοποιεί και επενδύει σε αυτό. Γιατί ας μην κρυβόμαστε, αυτή η γενιά είναι που έχει επωμιστεί το βάρος και σε αυτή τη γενιά πρέπει να επενδύσουμε για να βγάλει το κάρο απ' τη λάσπη που το έριξαν οι γνωστοί- άγνωστοι με τις γραβάτες και την «υπευθυνότητά» τους. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι ωριμάζει βίαια όπως έχει ειπωθεί, αλλά, ραγδαία οργανώνεται και δύσκολα θα αφήσει αυτή την ευκαιρία για την κοινωνία να πάει χαμένη.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου