Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Σχόλιο αναγνώστη : «...ΠΑΜΕ αλλού Γιώργη!»

«Παλιός Κνίτης από τα Τρίκαλα» ο αναγνώστης μας Γιώργος, σχολιάζει στο blog μας, απαντώντας σε σχολιαστή του ποστ μας με τίτλο "ΚΚΕ: Χτυπώ τους διαδηλωτές που δεν είναι μαζί μου..."
Τα σχόλιό του καταλήγει:
«...Επειδή, τους τελευταίους μήνες τα προβλήματα που μας δημιούργησε αυτή η κυβέρνηση είναι εξουθενωτικά, χωρίς να μπορούν να αντιμετωπιστούν από αυτή την κυβέρνηση και από αυτούς που "ετοιμάζονται" (ΝΔ, ΛΑΟΣ, Ντόρα) και βλέποντας πως το ΚΚΕ, παρά τις πιέσεις που δέχεται από τον κόσμο του, συνεχίζει να τραβάει μόνο του, είπα: δεν πάει άλλο, ΠΑΜΕ αλλού Γιώργη!
Δεν θα πω περισσότερα γι' αυτό, ίσως μια άλλη φορά...
ΓΙΩΡΓΟΣ
Παλιός Κνίτης από Τρίκαλα»
Ολόκληρο το σχόλιο:


Τι λες ρε φίλε... (και συγνώμη που μπαίνω ανάμεσά σας, αλλά δεν μπορώ να βλέπω να γράφονται μ.λκίες).
Δεν είπε το ΚΚΕ ευθέως ότι το έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί πλέον δεν το παίρνει. Η Αλέκα ούτε καν ανέφερε τη λέξη ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τόλμησε από φόβο. Τον κατήγγειλε δια της πλαγίας οδού, στοχοποιώντας τον σταθμό "Στο Κόκκινο", όπου ένας ομιλητής αναρωτήθηκε "το Σύνταγμα είναι του ΠΑΜΕ;". Και η Αλέκα και το ΚΚΕ, το ανέδειξαν σε εγκληματική ενέργεια!

Φαίνεται φίλοι του ΚΚΕ ότι εσείς δεν έχετε συνειδητοποιήσει, πως ακόμα και ένας ραδιοσταθμός που ανήκει σε ένα κόμμα μπορεί να διαθέτει μη κομματικούς δημοσιογράφους και να προσκαλεί να πουν τις θέσεις τους και στελέχη άλλων κομμάτων. Αυτός είναι ο σταθμός "Στο "Κόκκινο", τον οποίο τυχαίνει να ακούω μέσω ιντερνετ τακτικά. Ενημερώνει σφαιρικά και δίνει και μια "αριστερή γραμμή - άποψη" που δεν είναι κομματική...
Λοιπόν, ο σταθμός αυτός είναι μεν του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ όμως σαν τον 902, όπου "όλα είναι ΚΚΕ", κι όπου όλα τα'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά (να μην επεκταθώ κι άλλο, ο καθένας καταλαβαίνει)!

Για τη δική σου "προφανή" άποψη ότι "καλύπτει ο ΣΥΡΙΖΑ τους σύγχρονους ταγματασφαλίτες", να σου πω ότι το προφανές είναι ακριβώς το αντίθετο!! (δική μου άποψη).
Και αυτό έχει αποδειχτεί περίτρανα μέχρι τώρα. Γι'αυτό και δεν τόλμησε ούτε η Αλέκα να το πει "φωναχτά". Έχει γίνει πολιτικό ρεζίλι με κάποιες δηλώσεις της αν θυμάσαι έξω από το Μαξίμου, μετά από συνάντηση με τον Καραμανλή, αλλά κι άλλες φορές. Ιδιες δηλώσεις με τον Καρατζαφέρη.
Τότε, όλοι εμείς που βλέπουμε καθαρά, γιατί δεν είμαστε στελέχη ούτε ενεργά μέλη για να υπακούμε στα ψέματα της ηγεσίας το κόμματος, είπαμε "τι λέει η Αλέκα;" και αντιδράσαμε προς κάποια τοπικά στελέχη του κόμματος. Το μήνυμά μας, μήνυμα λαού στις τοπικές κοινωνίες, φάνηκε να το παίρνει η ηγεσία, αλλά μάλλον κάναμε λάθος.

Και εδώ να σου εξομολογηθώ το εξής:
Φίλε, μπορεί να μην ήμουν ενεργό μέλος του ΚΚΕ, αλλά το ψήφιζα πάντα μέχρι το 2009. Τώρα είμαι με εκείνους που επιζητούν την ενότητα του εργατικού κινήματος, χωρίς αποκλεισμούς, κομματικές μονομανίες και αυταρχισμούς. Τώρα μπόρεσα να δω ξεκάθαρα αυτό που λέμε "καπέλωμα". Και το ΚΚΕ - ΠΑΜΕ συνεχίζει αυτή τη δουλειά εις βάρος των εργαζομένων και του λαϊκού κινήματος Δεν πάει άλλο πια...

Επειδή, τους τελευταίους μήνες τα προβλήματα που μας δημιούργησε αυτή η κυβέρνηση είναι εξουθενωτικά, χωρίς να μπορούν να αντιμετωπιστούν από αυτή την κυβέρνηση και από αυτούς που "ετοιμάζονται" (ΝΔ, ΛΑΟΣ, Ντόρα) και βλέποντας πως το ΚΚΕ, παρά τις πιέσεις που δέχεται από τον κόσμο του, συνεχίζει να τραβάει μόνο του, είπα: δεν πάει άλλο, ΠΑΜΕ αλλού Γιώργη!
Δεν θα πω περισσότερα γι' αυτό, ίσως μια άλλη φορά...

ΓΙΩΡΓΟΣ
Παλιός Κνίτης από Τρίκαλα


14 σχόλια:

  1. Ντάβανε καλησπέρα,
    Καταρχήν θα έπρεπε να γνωρίζεις ότι η ταξική πάλη είναι από μόνη της άσκηση βίας. Δεν χρειάζεται να σου πω που θα το βρεις γραμμένο, το ζούμε καθημερινά κι όποιος δεν το βλέπει είναι γκαβός ή υποκριτής. Είναι μια αντικειμενικότητα η οποία δεν αναιρείται όσο κι αν το θες.
    Στη συγκεκριμένη περίπτωση της Πέμπτης ΕΣΥ δεν πήρες προσωπικά θέση για την άσκηση βίας εκατέρωθεν. Από τη μέρα εκείνη «κάποιοι» έχουν σπάσει γραφεία του ΚΚΕ, (στη Λάρισα ρίξανε κροτίδες μέσα σε γραφείο την ώρα που υπήρχε κόσμος μέσα), διέλυσαν συνελεύσεις σε σχολές με πρόσχημα να φύγουν οι ΚΝΙΤΕΣ (δημοκρατικότατο έτσι;) και κυνήγησαν κόσμο σε εξορμήσεις (αν διαβάσεις το ασφαλιτο indymedia θα βρεις άπειρα παραδείγματα). Δεν είδαμε καμιά ανάρτηση καταδίκης τέτοιων φαινομένων. Δεν καταδίκασες ΟΥΤΕ ΣΕ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ το γεγονός της τυφλής βίας απέναντι σε διαδηλωτές που μπορεί να είναι μανάδες με μωρά, συνταξιούχοι, ανάπηροι όταν η τσογλαναρία έριχνε ότι είχε και δεν είχε μέσα στο πλήθος (μήπως νομίζεις ότι οι Διαδηλωτές είναι κάτι σαν το Κοναν τον βάρβαρο ; Υπάρχει κι άλλος κόσμος στις πορείες).
    Δεν καταδίκασες το γεγονός ότι 200 άτομα του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ δε σεβάστηκαν το γεγονός ότι μια συλλογικότητα είχε μέρες πριν οργανώσει στο συγκεκριμένο χώρο τη συγκεκριμένη εκδήλωση, είχε έρθει σε συννενόηση με άλλες συλλογικότητες (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΣΥΡΙΖΑ) των οποίων τα μπλόκ ήταν μέσα στην περιφρούρηση του ΠΑΜΕ. Είχαν και έχουν το χρόνο τους οι συγκεκριμένοι καθώς και άλλοι φίλοι σου να κάνουν γιουρούσι στα Ανάκτορα όποτε θέλουν, ο δρόμος ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα. Σου μιλάω για απλές διαδικασίες που γίνονται ΠΑΝΤΑ σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις και όποιες κι αν είναι οι διαφορές μας με άλλες συλλογικότητες γίνονται σεβαστές.
    Είδαμε όμως όλες τις προηγούμενες μέρες λάσπη και ειρωνεία απέναντι στη στάση του ΠΑΜΕ και προκλητική σιωπή για τη στάση των «άλλων». Είδαμε να μην σέβεσαι ούτε τη μνήμη ενός νεκρού ΠΑΜιτη (τώρα που είναι νεκρός χύνεις δάκρυα, αν ζούσε θα ήταν κι αυτός ένας σταλίνας κολλημένος ΚΚες) .
    Για τα παραπάνω σε θεωρώ ένα χυδαίο προβοκάτορα γκεμπελίσκο σε διατεταγμένη υπηρεσία. Το μόνο που σε νοιάζει είναι να ρίξεις το αντιΚΚΕ δηλητήριό σου, γι’ αυτό υπάρχεις και γι’ αυτό είσαι πίσω από το πληκτρολόγιο. Το δείχνουν όλες οι αναρτήσεις σου από την έναρξη του blog. Αυτά είχα να πω. Καλή συνέχεια στο έργο σου….
    Ω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο σύντροφος Δημήτρης δεν πέθανε από αστυνομικά δακρυγόνα, για τον απλό λόγο πως μέχρι τότε δεν είχε πέσει ούτε ένα! Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική από τα καπνογόνα και τους πυροσβεστήρες.
    Οι κρότοι δεν ήταν από αστυνομικές κρότου-λάμψης αλλά από μεγάλες γηπεδικές κροτίδες (αυτές που τρώνε και δαχτυλάκια). Αυτή η πληροφορία παρατίθεται για να ξέρουμε και με τι έχουμε να κάνουμε.
    Η περιφρούρηση κοίταγε προς την πλατεία για τον απλό λόγο πως γνώριζε από που θα εκδηλωθεί η επίθεση. Οχι βέβαια επειδή μύρισε τα νύχια της, αλλά γιατί αυτή είχε προαναγγελθεί από το Ιντυμήντια, ήδη μέρες πριν.
    Η επίθεση είχε εξαρχής στόχο τα απεργιακά μπλοκ. Οταν υποχωρήσαμε στην πανεπιστημίου, το ντου δεν συνέχισε προς την βουλή (αν αυτός ήταν ο στόχος τους) αλλά έστριψε προς το μέρος μας.
    Η περιφρούρηση φύλαγε την συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, και όχι φυσικά την βουλή. Απο ποιόν να την φυλάξει εξάλου; Μήπως είχε κάποιος την διάθεση ή την δυνατότητα να εισβάλει; Χωρίς να εξετάσουμε καθόλου το σκόπιμο μια τέτοιας κίνησης, απλά θα πούμε πως αν μπορούσαν ή ήθελαν θα το είχαν κάνει την προηγούμενη που το ΠΑΜΕ αποχώρησε νωρίς το μεσημέρι. Αρα όλα αυτά είναι εκ του πονηρού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αρχικά είναι ψέμα πως οι αλυσίδες της περιφρούρησης δεν άφηναν κόσμο να περάσει ή ζήταγαν ταυτότητες (ακούστηκε μέχρι και αυτό!). Ο,ποιος ήθελε πέρναγε μέσα ή έξω από αυτές. Αυτό που έγινε ήταν πως δεν αφήσαμε να περάσουν οργανωμένα μπλοκ ανάμεσα στα δικά μας.
    Οι οδηγίες για την περιφρούρηση ήταν οι τυποποιημένες: «δεν απαντάμε σε προκλήσεις». Από αυτό συμπεραίνω (αν και δεν ήμουν μπροστά στην έναρξη των επεισοδίων) πως αποκλείεται να άρχισαν από εμάς.
    Οι επιθέσεις δεν έγιναν στην περιφρούρηση, αλλά στο σύνολο της απεργιακής συγκέντρωσης (έγιναν επιθέσεις σε μεριές που περιφρούρηση δεν υπήρχε καν, σε γέρους και γυναικόπαιδα) και μάλιστα με δολοφονική πρόθεση. Γιατί όταν ρίχνεις μολότωφ και μαρμαρόπλακες χύμα και πυκνά σε επίσης πυκνό πλήθος κόσμου, τότε τι άλλο παρά να σκοτώσεις επιδιώκεις; Τον όλο χαμό δεν τον επιδιώξαμε, αλλά ήταν αδύνατο να τον αποφύγουμε (εκτός εάν αποφασίσουμε πως για να κάνουν μία συγκέντρωση 50.000 άνθρωποι, θα πρέπει πρώτα να ζητήσουν την άδεια από τον κάθε κατά φαντασία επαναστάτη)
    Η απάντηση της περιφρούρησης ήταν μετριοπαθής το λιγότερο, αν πάρει κάποιος υπόψην την ένταση και την έκταση της επίθεσης. Ακόμη και οι λίγες πέτρες που έφυγαν, ήταν «εκτός γραμμής» (το «μην πετάτε πέτρες θα σκοτώσουμε κανέναν» ακούγοταν συνεχώς) ή από χύμα κόσμο (που είχε αφεθεί να περάσει πιο πριν μπροστά στον άγνωστο στρατιώτη) και πήγε πίσω από την περιφρούρηση. Αυτοί απομακρύνθηκαν στην συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δυο βιντεακια με συνεχεια επιτελους που δειχνουν τα γεγονοτα. Καλοχωνευτα νταβανε
    http://www.youtube.com/watch?v=OLWYLeIS-OU
    http://www.youtube.com/watch?v=buB4yX9q7RM&feature=player_detailpage

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Ω.
    "...Δεν καταδίκασες το γεγονός ότι 200 άτομα του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ δε σεβάστηκαν το γεγονός ότι μια συλλογικότητα είχε μέρες πριν οργανώσει στο συγκεκριμένο χώρο τη συγκεκριμένη εκδήλωση, είχε έρθει σε συννενόηση με άλλες συλλογικότητες (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΣΥΡΙΖΑ) των οποίων τα μπλόκ ήταν μέσα στην περιφρούρηση του ΠΑΜΕ. "
    ----
    Δηλαδή, προσπαθείς να μας πείσεις ότι το ΠΑΜΕ περιφρουρούσε τα μπλοκ της ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΣΥΡΙΖΑ;;;
    Μετά από αυτό το ψευδές και ανεδαφικό (δε θα χρησιμοποιήσω πιο βαριά έκφραση, αν και χρειαζόταν...) ο καθένας καταλαβαίνει και δεν θα σχολιάσω-απαντήσω τίποτα από τα υπόλοιπα που γράφεις. Παρά μόνο θα πω:
    "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε" φίλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ 27 Οκτωβρίου 2011 6:04 π.μ.

    Φίλε, μου γράφεις:
    Δυο βιντεακια με συνεχεια επιτελους που δειχνουν τα γεγονοτα. Καλοχωνευτα νταβανε
    http://www.youtube.com/watch?v=OLWYLeIS-OU
    http://www.youtube.com/watch?v=buB4yX9q7RM&feature=player_detailpage
    -----
    1. Πού συνδέονται αυτά τα βιντεάκια;;
    2. Ποια "συνέχεια" έχπυν όπως λες;
    3. Το πρώτο δεν το είδες που το ανάρτησα με τον ανάλογο σχολιασμό; Το είδες καλά; Στον τίτλο του γράφει: ΠΑΜΕ VS ΦΙΛΗΣΥΧΟΙ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ. Εσύ γιατί μου το στέλνεις;;;
    4. Το δεύτερο βίντεο επίσης το γνωρίζω, αλλά ουδεμία σχέση έχει με το θέμα μας. Τι θες να μας πεις τελικά;
    5. Ξανακοίτα τα βίντεο και ...καλοχώνευτα (σε σένα)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΦΙΛΕ ΝΤΑΒΑΝΕ. ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΣΗΚΩΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ Η/Υ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΒΓΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ. ΤΟΤΕ ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ. ΤΑ ΛΕΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ. ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Περιφρουρώντας τη συγκέντρωση του Π.Α.ΜΕ., 20/10/2011


    Τί συνέβει τη Πέμπτη;

    Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από το ότι το Π.Α.ΜΕ. έβαλε σκοπό να μείνει μπροστά από τη Βουλή και να μην κάνει πίσω, ό,τι κι αν γίνει. Νομίζω πως όχι μόνο εγώ, αλλά πάρα πολλοί σύντροφοι, όπως και κάθε ένας που έχει κάτσει κάτω και σκεφτεί λογικά από την έναρξη των “αγανακτισμένων συγκεντρώσεων”, ξέραμε μέσες άκρες το τί θα ακολουθούσε.

    Κάποια στιγμή έπρεπε να το κάνουμε. Κι αν όχι τη Πέμπτη, πότε; Εξάλλου ψηφίζονταν στη Βουλή ο πιο βάρβαρος νόμος από του …αγίου ανήμερα.

    Αν όχι τη Πέμπτη λοιπόν, πότε;

    Σκέφτομαι πως θα εκραγώ με όσα διαβάζω και ακούω από τότε. Μου ‘ρχεται ώρες ώρες να βάλω τα κλάματα από τη διαστρέβλωση που βλέπω μπροστά στα μάτια μου. Δεν είναι δυνατόν. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!

    Όπως σκεφτόμουν πως θα εκραγώ και την ώρα της περιφρούρησης.

    Η τύχη το θελε να ‘μαι στην άλλη άκρη της συγκέντρωσης από τις επιθέσεις που δεχτήκαμε, γωνία Όθωνος και Αμαλίας αρχικά. Από τις 10 στημένος, όπως και 1000άδες άλλοι σύντροφοι, να περιφρουρούμε τη συγκέντρωσή μας.

    Κατά τις 11 ανεβαίνει την Όθωνος μπλοκ απόστρατων των Ειδικών Δυνάμεων. Όχι και λίγοι. Ένα μπλοκ 400 ατόμων με ελληνικές σημαίες, κάποιοι και με παραλλαγή, προσπαθούν να μπουν στη συγκέντρωση του Π.Α.ΜΕ. Τους κόβουμε αποφασιστικά το δρόμο (μέχρι τότε ο χώρος ήταν εντελώς ανοιχτός στον οποιονδήποτε). Πέρα από κάποιες λεκτικές αψιμαχίες, δεν υπήρξε κάτι άλλο. Απλά παρέμεναν σταθερά στο μισό μέτρο από εμάς, κολλητά δηλαδή. Γύρω στις 12:00, μιας και είδαν εκεί γύρω τους απόστρατους, σκάνε μύτη και γύρω στα 30 άτομα ακροδεξιάς ομάδας με ελληνικές σημαίες, καμιά 10αριά εξ αυτών των σημαιών σε καδρόνια. Αρχίζουν να λένε τα αγαπημένα τους συνθήματα…

    Μέχρι τις 14:30, οπότε και γίνανε τα επεισόδια στην άλλη πλευρά, είμαστε προσοχή κοιτώντας κατάφατσα τον ήλιο.

    Μέχρι εκείνη την ώρα πρακτικά ΚΑΝΕΝΑΣ δεν εμποδιζόταν, ΑΤΟΜΙΚΑ, να μπει στο χώρο που ήταν συγκεντρωμένο το Π.Α.ΜΕ. Άλλωστε λίγο πριν αρχίσουν τα επεισόδια είδα άτομα με πικέτες της “εργατικής αλληλεγγύης” να βγαίνουν μέσα από τη συγκέντρωσή μας για να πάνε να πάρουν καφέ. Απλώς δε μπαίνανε από όπου να ‘ναι, ειδικά εκεί που ήμασταν φάτσα-κάρτα με απόστρατους και ακροδεξιούς. Όπως δε μπαίνανε και οργανωμένα μπλοκ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. (synexeia)Τέλος, για να πάω και σε εκτιμήσεις, θα σταθώ σε σχόλιο συναγωνίστριας που εκείνη την ώρα έρχεται προς εμάς, ενοχλημένη μεν, αλλά όχι με τρόπο που εμένα τουλάχιστον να μου δείχνει οργή, και ρωτά: “Ρε παιδιά, ειλικρινά, για ποιό λόγο να μην είμαστε όλοι μέσα από τις αλυσίδες”.

    Γιατί λοιπόν συναγωνίστρια;

    Γιατί είσαι χυμαριό, γι αυτό. Γιατί δίπλα σου κάθεται ένας ασφαλίτης, όταν έρχεσαι εσύ καλοπροαίρετα να “μας την πεις” σουλατσάρει ανέμελα κι αυτός δίπλα, περιμένοντας μια περίεργη αντίδραση από κάποιον από εμάς για να χωθεί κι αυτός, για να κάνει την τρίχα τριχιά, για να αρχίσει σκηνικό, να πλακωθούμε, να θερίσει το κράτος απογοήτευση, διάλυση, μιζέρια.

    Γιατί είσαι μάζα, γι αυτό.

    Πώς είσαι μόνη στη διαδήλωση; Γιατί είσαι μόνη στη διαδήλωση; Σε μια σημερινή διαδήλωση, μετά από 3 θανάτους πέρσι, έναν χτες, με τα σκηνικά και τις προβοκάτσιες που γίνονται σε κάθε συγκέντρωση;

    Πού είναι το μπλοκ σου;

    Ποιός είναι ο μαζικός φορέας σου;

    Γιατί δεν είσαι εκεί;

    Γιατί είσαι απέναντί μου, ως ΆΤΟΜΟ, που θέλει ως ΆΤΟΜΟ να κάτσει απέναντι από τη Βουλή;

    Κι αν δε σου κάνει ο φορέας σου, γιατί δε φτιάχνεις άλλον με άλλους συναγωνιστές;

    Γιατί μου τη λες για τα “ατομικά σου δικαιώματα”;

    Εδώ είναι διαδήλωση, εργατική διαδήλωση, ταξική διαδήλωση. Δεν υπάρχουν εδώ ατομικά θέλω. Κι αν υπάρχουν, να καταπνιγούν, να στραγγαλιστούν, να πάνε στον αγύριστο. Υπάρχουν συλλογικά θέλω, ταξικά θέλω. Αυτά καλλιεργούμε, αυτά θέλουμε.

    Αλήθεια, φυλάγαμε τη Βουλή; Από ποιόν; Από ποιά εργατική συλλογικότητα; Ποιός, πού, πότε, σε ποιά συνέλευση, σε ποιό σωματείο, σε ποιά επιτροπή αγώνα έθεσε ζήτημα “να κάνουμε 20/10 ντου στη Βουλή” για να μην περάσει ο νόμος και αυτό έγινε αποδεκτό; Εξήγησέ μου εσύ συναγωνίστρια!

    Πες μου, τί θα γινόταν αν κάναμε στην άκρη; Αν αφήναμε ευγενικά τα παιδιά να περάσουν, να ασκήσουν το “ατομικό τους θέλω”, να κάνουν την επίθεσή τους, να “ξεβολέψουν” τα ΜΑΤ που “ήταν θεατές”;

    Τί παραπάνω θα γινόταν από ότι την πρώτη μέρα της 48ωρης, οπότε καθόσουν και χάζευες τα παιδιά να παίζουν κλέφτες κι αστυνόμους μπροστά στη Βουλή, με εσένα απλά να υποχωρείς όταν δεν άντεχες από τα δακρυγόνα, να επανέρχεσαι για να τα ξανακάνεις χάζι, να τρέχεις όταν τα ΜΑΤ κάνουν γιουρούσια, να βγάζεις φωτό όταν βαράνε τον διπλανό σου;

    Ποιός βουλευτής των αστικών κομμάτων, ποιός κεφαλαιοκράτης, ποιός καναλάρχης, ποιός τηλεκπρόσωπος της αστικής τάξης σκιάχτηκε την πρώτη μέρα της απεργίας, όταν άρχισε ο πετροπόλεμος, η προσπάθεια να “σπάσει ο φράχτης”, τα μπάχαλα μπροστά στη Βουλή; Ποιός ανησύχησε; Ποιός χέστηκε στη τελική, απλά και κομψά;

    Η μάζωξη, ακόμη και η πολυπληθής, ατομικοτήτων δεν είναι κίνημα. Είναι μάζα. Σήμερα όμως κίνημα έχουμε ανάγκη. Κίνημα εργατικό. Κίνημα λαϊκό. Κίνημα ανατροπής και ρήξης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. (synexeia)
    Αλήθεια λοιπόν, το Π.Α.ΜΕ. εμπόδισε να διαληλώσουν άλλοι μπροστά από τη Βουλή; Και, όπως επίσης ακούστηκε και ακούγεται, το ίδιο δεν το εμπόδισε ποτέ κανείς;

    Πού τα είδατε αυτά; Πού τα ονειρευτήκατε;

    Τί έγινε το καλοκαίρι, θα τα ξεχάσουμε; Δεν διώχτηκε την πρώτη μέρα της 48ωρης το Π.Α.ΜΕ. από τη Βουλή; Δεν αποχώρησε, προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα;

    Την δεύτερη μέρα, δεν παρέμεινε στην Πανεπιστημίου επί ώρες, γιατί εμποδίστηκε να μπει στο χώρο του Συντάγματος;

    Φανταζόσαστε τί θα είχε συμβεί εαν είχε πάρει απόφαση τότε να προχωρήσει βίαια προς τη Βουλή, εφαρμόζοντας στην τελική αποφάσεις εκατοντάδων εργατικών σωματείων;

    Φανταζόσαστε τί θα ακούγαμε, τί επιπτώσεις θα είχαμε, τις επόμενες ημέρες, βδομάδες, μήνες;

    Τώρα; Τα παιδιά είχαν δικαίωμα…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΦΙΛΕ ΝΤΑΒΑΝΕ. ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΣΗΚΩΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ Η/Υ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΒΓΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ. ΤΟΤΕ ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ. ΤΑ ΛΕΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ. ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΑ
    29 Οκτωβρίου 2011 11:14 μ.μ.

    ---
    Σε βγάζει από τη δύσκολη θέση το κλισέ "θα σηκωθείς από τον καναπέ..."???

    Στο δρόμο είμαι, σε κάθε συγκέντρωση και όχι μόνο!!!

    ΥΓ. Με περιμένεις, πού? Στο ΠΑΜΕ??? Μα γιατί να έρθω?? Δεν σε (σας) χρειάζομαι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Ανώνυμος είπε...

    Περιφρουρώντας τη συγκέντρωση του Π.Α.ΜΕ., 20/10/2011 \
    ------------------
    Το τριών μερών κείμενο που παραθέτεις από το blog "Γκρανμα" (a8lios) - http://mygranma.wordpress.com/2011/10/23/perifrourhsh/
    είναι μεν βιωματκό, αλλά πολύ "γλυκερό" για πολιτικό κείμενο, πολύ υποκειμενικό για ρεπορτάζ και βεβαίως έντονα κομματικό.
    Δεν θα σταθω σε κανένα από τα σημεία που θα ήθελα να σχολιάσω... Δεν αξίζει τον κόπο και το χρόνο.

    Ποστάρω ένα βιωματικό επίσης ρεπορτάζ από δημοσιογράφο (άνεργο) - χωρίς άλλα σχόλια:
    Από το ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ http://katalipsiesiea.blogspot.com/2011/10/20102011.html

    Χρονικό των συγκρούσεων με την «κόκκινη» περιφρούρηση της Βουλής (20/10/2011)
    Παρασκευή, 21 Οκτωβρίου 2011

    Ανταπόκριση που λάβαμε:


    Από τις 9.30 το πρωί, το ΠΑΜΕ έχει παραταχθεί σε όλο το μήκος της Λ. Αμαλίας με ισχυρή περιφρούρηση. Οι περιφρουρήσεις του ΠΑΜΕ έχουν 4 μέτωπα: Αμαλίας προς Πανεπιστημίου, Αμαλίας προς Β. Γεωργίου (πλατεία Συντάγματος), Αμαλίας προς Συγγρού, Αμαλίας προς Όθωνος.

    Από τις 11.30 περίπου και μετά, όταν ο κόσμος πλήθυνε στο Σύνταγμα, ήταν σχεδόν αδύνατον να βρεθείς πίσω από την περιφρούρηση του ΠΑΜΕ. Ζητούσαν είτε κομματικές είτε δημοσιογραφικές ταυτότητες – και πάλι δύσκολα έμπαινες (ανάλογα σε ποιον θα έπεφτες).

    ΟΛΟΣ ο υπόλοιπος κόσμος (κόμματα, οργανώσεις, σωματεία, ανένταχτοι διαδηλωτές) βρισκόταν κάτω από το ύψος της εισόδου της Μ. Βρετανίας, και από τις 2 πλευρές (πλαϊνά σκαλιά πλατείας Συντάγματος).


    Οι ώρες περνούν και ο κόσμος δυσανασχετεί. Δεν μπορεί να καταλάβει γιατί το ΠΑΜΕ κοιτάζει αυτούς και έχει τις πλάτες γυρισμένες στα ΜΑΤ (σημάδι δηλαδή ότι απειλή είναι συλλήβδην όλοι οι υπόλοιποι διαδηλωτές). Κυκλοφορούν επίσης φήμες για μεμονωμένους διαπληκτισμούς και τραμπουκισμούς διαδηλωτών από τις περιφρουρήσεις του ΠΑΜΕ.

    Κατά τις 14.00, αρχίζουν να ακούγονται οι πρώτες διαμαρτυρίες από το μπλοκ του «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» στη Β. Γεωργίου, έξω από τη Μ. Βρετανία, που διαπληκτίστηκε με την περιφρούρηση του ΠΑΜΕ και αποχώρησε μετά από λίγο. Γίνεται μια πρώτη κίνηση από νεαρούς διαδηλωτές να αψηφήσουν την περιφρούρηση στη Μ. Βρετανία και να μεταφερθούν μπροστά στη Βουλή. Η ομάδα αυτή (10-15 άτομα) απωθείται από την περιφρούρηση. Κόσμος το βλέπει και βρίζει το ΠΑΜΕ. Έντονες αντεγκλήσεις. Μέσα σε 20 λεπτά, έχει εμφανιστεί αυτό που λέμε «μαύρο μπλοκ»: ασύνταχτο γενικά, αλλά μαζικό (500-600 άτομα).

    Γύρω στις 14.30 ξεκινάνε τα συνθήματα («ΚΚΕ, το κόμμα σου χαφιέ», κλπ.) και οι πρώτες έντονες σπρωξιές. Μέσα σε δευτερόλεπτα, έχουν ξεκινήσει και τα εκατέρωθεν χτυπήματα με κοντάρια. Η πιο συντεταγμένη περιφρούρηση φαίνεται να επικρατεί προς στιγμή, μιας και κινείται ως ένα σώμα. Αρχίζουν να πέφτουν οι πρώτες πέτρες από το «μαύρο μπλοκ». Η περιφρούρηση απαντά με μικρής κλίμακας έφοδο. Ανάβουν 2 καπνογόνα και εκτοξεύονται προς το ΠΑΜΕ, που τα ρίχνει πίσω. Ένας πυροσβεστήρας και μπογιές επιστρατεύονται κατά της περιφρούρησης του ΠΑΜΕ.

    Το ΠΑΜΕ απαντά με εκτεταμένη έφοδο και «κερδίζει» αρκετά μέτρα στην κατηφόρα της Β. Γεωργίου. Εκτοξεύεται η πρώτη μολότοφ πάνω στις πρώτες γραμμές του ΠΑΜΕ. Σύγχυση και σπάσιμο της περιφρούρησης. Ένα κομμάτι φεύγει προς Πανεπιστημίου και ένα προς Βουλή, όπου βρίσκεται ο κύριος όγκος του ΠΑΜΕ.

    Το «μαύρο μπλοκ» έχει κερδίσει όλη την ανηφόρα και φτάνει στα φανάρια της Μ. Βρετανίας. Η διμοιρία των ΜΑΤ που βρίσκεται στην ανηφορική είσοδο της Βουλής (στην προέκταση της Β. Γεωργίου) ρίχνει δακρυγόνα και κρότου λάμψης για να τους απωθήσει, αλλά χωρίς επιτυχία.

    Ανοίγει διπλό μέτωπο. Το μισό «μαύρο μπλοκ» απωθεί ένα κομμάτι του ΠΑΜΕ στην Πανεπιστημίου προς το «Άττικα», ενώ το άλλο μισό κρατάει τον κύριο όγκο του ΠΑΜΕ μπροστά στη Βουλή, εκτοξεύοντας πέτρες. Καταφέρνει να κρατήσει μερικά λεπτά, μέχρι να φύγουν οι υπόλοιποι που έχουν αρχίσει την καταδίωξη στην Πανεπιστημίου.

    συνεχίζεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μέρος 2ο

    Ξεκινάει η αντεπίθεση από τον κύριο όγκο του ΠΑΜΕ. Διμοιρίες ΜΑΤ και ΔΙΑΣ εμφανίζονται από την Καραγεώργη Σερβίας με εμφανή πρόθεση να εγκλωβίσουν κόσμο ανάμεσα στους ίδιους και στο ΠΑΜΕ, που κατεβαίνει και επιτίθεται κανονικά στους διαδηλωτές, στην κατηφόρα. Μπλοκ του ΕΕΚ, του «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» και άλλοι σχηματίζουν αλυσίδες και κόβουν τα ΜΑΤ. Μέλη του ΠΑΜΕ συλλαμβάνουν 2 διαδηλωτές και τους παραδίδουν στη διμοιρία που βρίσκεται στα νώτα τους όπως κατεβαίνουν. Πέφτει αλύπητο ξύλο εκατέρωθεν όλο αυτό το διάστημα, με πολλούς τραυματίες.

    Ανακωχή λίγων λεπτών για ανασύνταξη. Ξαφνικά κόσμος ουρλιάζει. Ένα απόσπασμα του ΠΑΜΕ κατεβαίνει τρέχοντας τον πεζόδρομο της Βουκουρεστίου (από την Πανεπιστημίου) και βγαίνει στη Σταδίου. Ο κόσμος, που δεν αντιλαμβάνεται αμέσως ποιοι είναι αυτοί, αρχίζει να αποδοκιμάζει έντονα. Πολλοί παρευρισκόμενοι διαδηλωτές καταφέρνουν την τελευταία στιγμή να πηδήσουν από τα κάγκελα της Σταδίου. Όποιος έμεινε στο οδόστρωμα ρημάχτηκε στην κυριολεξία: γέρος, νέος, άνδρας, γυναίκα, κουκουλωμένος, ξεκουκούλωτος – δεν είχε καμία σημασία. Τα κοντάρια ανεβοκατέβαιναν αλύπητα – και όποιον πάρει ο χάρος.

    Οι διαδηλωτές που βρίσκονται στο σημείο αιφνιδιάζονται. Αρκετοί τρώνε αλύπητο ξύλο, σχεδόν μέχρι σημείου λιντσαρίσματος. Γρήγορα ανασυντάσσονται. Επιτίθενται και απωθούν το απόσπασμα του ΠΑΜΕ πίσω στην Βουκουρεστίου. Καθώς υποχωρεί το ΠΑΜΕ στον πεζόδρομο, σέρνει άτομα στο οδόστρωμα από τα ρούχα και τα μαλλιά μέχρι την Πανεπιστημίου και εκτοξεύει αδιακρίτως δυναμίτες (σαν υπερμεγέθεις "γουρούνες", όχι απλά δυναμιτάκια) μέσα στον κόσμο. Το πλήθος εξαγριώνεται και ρίχνεται κι αυτό στο κυνήγι του ΠΑΜΕ. Στην μέση του πεζόδρομου (στο ύψος του ΠΑΛΛΑΣ) επεμβαίνουν διμοιρίες που σχηματίζουν ασπίδα και σώζουν το απόσπασμα του ΠΑΜΕ. Βροχή δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου-λάμψης. Το πλήθος οπισθοχωρεί.

    Ώρες αργότερα, το ΠΑΜΕ αποφασίζει να αποχωρήσει μέσω της Πανεπιστημίου. Σχηματίζει ένα ενιαίο μπλοκ και, πριν ξεκινήσει, 6 διμοιρίες των ΜΑΤ μπαίνουν μπροστά και απωθούν τον κόσμο. Χημικά, ξύλο, κρότου-λάμψης. Ο περισσότερος κόσμος είναι νεολαία, φοιτητές, μαθητές, κάποια εργατικά σωματεία και μεμονωμένες παρέες. Τρέξιμο, πανικός – κανείς δεν το περίμενε: όλοι είχαν κάνει στην άκρη για να περάσει το ΠΑΜΕ. Επιχείρηση «σκούπα». Έχουμε φτάσει σχεδόν στα Προπύλαια. Στο βάθος, το ΠΑΜΕ ανεμίζει τις σημαίες του: σημάδι νίκης; Κόσμος το αντιλαμβάνεται. Βρίζει. Πιτσιρίκια, μαθητές, 100 άτομα περίπου, στέκονται στη μέση της Πανεπιστημίου. Άλλα 400 περίπου άτομα βρίσκονται (αραιά) από πίσω τους: «Δεν θα φύγουμε. Δεν θα τους κάνουμε το χατίρι. Τι άλλο θέλουν δηλαδή;», λένε οι πιτσιρικάδες μπροστά. Το ΠΑΜΕ σταματά στο ύψος του Οφθαλμιατρείου, σε απόσταση 30 μέτρων από τα πιτσιρίκια: χιλιάδες εναντίον εκατό…

    Ένα ιδιότυπο stand-off: 1 λεπτό, 2 λεπτά, 3 λεπτά. Διμοιρίες βγαίνουν από τα στενά. Η επίθεση είναι λυσσαλέα, εκτοξεύονται δεκάδες χημικά. Κόσμος τρέχει, από την Πεσμαζόγλου βγαίνουν ΔΙΑΣ. Εφορμούν με ταχύτητα. Χάος. Χτυπούν όποιον τρέχει και κινείται. Άνθρωποι σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Δεν τους λυπούνται. Μπαίνουν στη Χ. Τρικούπη και συνεχίζουν το κυνήγι.

    «Εμπρός, λαέ, μη σκύβεις το κεφάλι...», ακούγεται δυνατά από το μπλοκ του ΠΑΜΕ το οποίο συνεχίζει ανενόχλητο την πορεία του προς την Ομόνοια. Και ο δρόμος πλέον έχει… καθαρίσει.

    Οργή, πίκρα, απογοήτευση, αηδία και κατήφεια.

    "Ομάδα Αντιρεπόρτερ, Πάντα-Παρών"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. NTABANE ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΟ 11.

    ΑπάντησηΔιαγραφή