Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Ανοιξαν την κερκόπορτα σιγά-σιγά...

Κάνουμε τεράστιο λάθος να γελάμε με το Γιωργάκη (κι όχι με τα μούτρα μας!!). Ο Γιωργάκης έκανε πολύ καλά την δουλειά που του ανέθεσαν!!!... Τώρα αχνοφαίνεται το "χταπόδι" καθώς σαλεύουν τα πλοκάμια του!
Νομίζετε πως γίνονται όλα στην τύχη; Κι όμως... Δεκαετίες το ετοίμαζαν. Κι εμείς μοιραίοι ηλίθιοι, καταπίναμε το ψέμα τους, προσκυνούσαμε τους προσκυνημένους και χειροκροτήσαμε την μία ή την άλλη όψη του Ιανού!... Ακόμα και τώρα... που όλα
καταρρέουν, που πιά τα "Αλιεν"αρχίζουν να μη φοβούνται και δείχνουν ξεδιάντροπα το πρόσωπό τους χαμογελώντας ηδονικά με τον χαμό μας, τώρα που βγάζουν και την κουκούλα δείχνοντας το πρόσωπο του χαφιέ, του Εφιάλτη...
Και είναι όπως τότε που βλέπαμε στο σινεμά σε εκείνες τις ασπρόμαυρες ταινίες, παιδιά που μας έπιανε ο φόβος και κλείναμε τα μάτια μας... 
Κι έχουν πρόσωπο και τώρα... μοιάζει εκείνου του ηθοποιού... Σταρένιος ήταν τ' όνομά του θαρρώ....
Κι ας τους λένε τώρα Κουβέλη, Μαϊλη, Μαργαρίτη, παπαρήγα, Λυκούδη...
Ανοιξαν την κερκόπορτα σύντροφοι... σιγά-σιγά, φρόντιζαν να μην τρίξει, μην τυχόν και πάρουμε χαμπάρι. Γλυκερός ο λόγος τους... για τον λαό μιλούσαν και μιά "δημοκρατία" ή "μέλλουσες ζωές"...
Κι εμείς ακούγαμε τους ψεύτικους προφήτες! Δεν ήταν εύκολο να πας απέναντι απ' το Λαύριο... εκεί στο Μακρονήσι... ν' ακούσεις τα ουρλιαχτά του ανέμου μέσα απ' τα χαλάσματα. Τις κραυγές των πεθαμένων μας. Και τους ξεχάσαμε!... 
Κι όσοι ανένδοτοι απέμειναν να κυνηγούν τα φίδια που αυγάταιναν και πλήθαιναν σ' αυτό το χώμα που αγιάστηκε με τόσο αίμα, τόσο δάκρυ, τόσο έρωτα, μιά-μιά πεθαίνουν... όπως οι γάτες του Άι Νικόλα!!!... 
Άνοιξε η κερκόπορτα σύντροφοι! Και οι Μήδοι, επιτέλους θα διαβούνε!
Από το facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου