στον «ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ»
(26/2/2012) (Ι. Τσώχος)
• Μας έλεγαν ότι πρέπει να κάνουμε πάση θυσία ότι μας ζητάνε, γιατί αλλιώς δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Ορίστε λοιπόν. Πρώτα θα εξυπηρετούμε το χρέος και με τα υπόλοιπα θα ζούμε μέχρι να χρεοκοπήσουμε οριστικά
• Η δανειακή σύμβαση είναι το κρίσιμο ζήτημα αυτή τη στιγμή. Μας βουλιάζει σε μια ατελείωτη και αδιέξοδη ύφεση, και μας οδηγεί μαθηματικά στην χρεοκοπία. Αν δεν την πετάξουμε από πάνω μας, δεν υπάρχει διέξοδος για την Ελλάδα.
• Κάθε σκέψη για αναβολή των εκλογών κινείται στα όρια της δημοκρατικής εκτροπής. Η κοινωνία απαιτεί δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και την απαιτεί τώρα.
• Εμείς παραμένουμε σταθερά προσανατολισμένοι στην αντίληψη της ενότητας και διακηρύσσουμε την ανάγκη να υπάρξει η ευρύτερη δυνατή συμφωνία σε ένα πολιτικό σχέδιο διεξόδου. Παρά την άρνηση των άλλων ηγεσιών, θεωρούμε ότι η κοινωνική δυναμική που αναπτύσσεται ενάντια στο Μνημόνιο μπορεί να επηρεάσει καθοριστικά
• Συνομιλούμε όμως με ανθρώπους που διαφοροποιήθηκαν από την πολιτική των Μνημονίων και επέλεξαν την συμπόρευση με την Αριστερά, καταβάλλοντας σοβαρό πολιτικό κόστος και υπερασπιζόμενοι με συνέπεια τις αρχές τους.
• Προφανώς ο έσχατου επιπέδου λαϊκισμός, είναι το τελευταίο όπλο που διαθέτει η Μέρκελ, στην προσπάθεια να πείσει τους εργαζόμενους της χώρας της ότι η κρίση αφορά άλλους λαούς, οι οποίοι ζουν πλουσιοπάροχα εις βάρος των Γερμανών
• Η προοπτική λοιπόν δεν είναι η παραμονή ή η αποχώρηση από την σημερινή Ευρώπη του κεφαλαίου. Η προοπτική είναι ο αγώνας για μια άλλη Ευρώπη, μια Ευρώπη κοινωνική και δημοκρατική. Και ο αγώνας αυτός πρέπει να δοθεί με ενότητα και αλληλεγγύη ανάμεσα σε όλους τους Ευρωπαίους εργαζόμενους.
***************
Για την κυβέρνηση και άλλους η συμφωνία είναι όχι μόνο «καλή», αλλά και η μόνη λύση για την Ελλάδα. Αν ήσασταν εσείς στο Γιούρογκρουπ της Δευτέρας ποια στάση θα ακολουθούσατε;
Η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να κάνει ότι πανηγυρίζει για να διασωθεί πολιτικά. Αλλά οι αφελείς, οι ευκολόπιστοι και οι οικειοθελώς εξαπατώμενοι, μετά από δύο χρόνια ολέθριας μνημονιακής πολιτικής στην Ελλάδα, έχουν τελειώσει. Όσο για το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, το ζήτημα δεν είναι τι άλλο θα μπορούσε να κάνει κάποιος τη Δευτέρα στο Γιούρογκρουπ. Είναι τι άλλο θα μπορούσε να κάνει για να μην φτάσει σε αυτό το σημείο. Και βεβαίως τι μπορεί να κάνει τώρα και από εδώ και πέρα. Όπως για παράδειγμα να θέσει υπό δημόσιο έλεγχο τις τράπεζες μετά από τόσα δισεκατομμύρια ευρώ δημόσιου χρήματος που έχει λάβει. Ή να κόψει τις εξοπλιστικές δαπάνες που αφορούν κυρίως γερμανικά και γαλλικά συμφέροντα. Ή να φορολογήσει τον συσσωρευμένο πλούτο και τα κέρδη του κεφαλαίου. Ή να κάνει αναστολή πληρωμών απέναντι στους ιδιώτες δανειστές. Και να εξοικονομήσει έτσι αυτά που χρειάζονται για μια εναλλακτικού τύπου ανάπτυξη.
Μόνιμοι επιτηρητές, συνταγματική κατοχύρωση του ειδικού λογαριασμού… Τελικά η Δημοκρατία και η εθνική κυριαρχία στην Ελλάδα καταλύθηκε, βαίνει προς κατάλυση ή όλα είναι «διαδόσεις της Αριστεράς»;
Δηλαδή το να κατευθύνονται τα έσοδα του κράτους στους δανειστές, και να πληρώνονται μισθοί και συντάξεις με αυτά που περισσεύουν, δεν είναι σοβαρό ζήτημα; Ειδικά με την ύφεση που προκαλείται στην εθνική οικονομία, θα υπάρξει σοβαρότατο πρόβλημα. Και όχι τίποτα άλλο, μας έλεγαν ότι πρέπει να κάνουμε πάση θυσία ότι μας ζητάνε, γιατί αλλιώς δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Ορίστε λοιπόν. Πρώτα θα εξυπηρετούμε το χρέος και με τα υπόλοιπα θα ζούμε μέχρι να χρεοκοπήσουμε οριστικά. Όσο για τους μόνιμους επιτηρητές, θα έχουν την δυνατότητα να ξεπουλάνε ελληνικό παραγωγικό πλούτο, να κλείνουν δημόσιους οργανισμούς και να πετάνε κόσμο στους δρόμους κατά δεκάδες χιλιάδες. Συμβαδίζουν αυτά με την έννοια του κυρίαρχου κράτους;
Είπατε ότι η συμφωνία δεσμεύει μόνον αυτούς που την υπέγραψαν. Τι σκοπεύετε να κάνετε αν η Αριστερά είναι στα πράγματα μετά τις εκλογές; Πώς θα την ακυρώσετε;
Πολύ απλά. Βάζοντας την τρόικα σε ένα αεροπλάνο και στέλνοντάς την στο σπίτι της. Εξασφαλίζοντας τους πόρους για ένα εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση με τρόπους όπως αυτοί που σας ανέφερα παραπάνω. Και ξεκινώντας διαπραγματεύσεις από μηδενική βάση, με όποιον δεν θέλει να χάσει εντελώς τα λεφτά του σε συνθήκες παγκόσμιας κρίσης.
Οι επόμενες εκλογές, λοιπόν έχουν στην ουσία το επίδικο ναι ή όχι στη δανειακή σύμβαση;
Προφανώς και αυτό είναι το επίδικο. Η δανειακή σύμβαση είναι το κρίσιμο ζήτημα αυτή τη στιγμή. Μας βουλιάζει σε μια ατελείωτη και αδιέξοδη ύφεση, και μας οδηγεί μαθηματικά στην χρεωκοπία. Αν δεν την πετάξουμε από επάνω μας, δεν υπάρχει διέξοδος για την Ελλάδα. Και για να το κάνουμε απαιτείται μια κυβέρνηση με δημοκρατική νομιμοποίηση και ξεκάθαρη λαϊκή εντολή και στήριξη. Η αποτυχία της πολιτικής των Μνημονίων, η κοινωνική καταστροφή που έχει προκληθεί τα δύο τελευταία χρόνια, οι αδιέξοδες προοπτικές και η δημοσκοπική κατάρρευση των κομμάτων της κυβέρνησης Παπαδήμου, κάνει πολλούς να φλερτάρουν με την ιδέα της αναβολής των εκλογών. Γι αυτό ξεκαθαρίζουμε ότι αυτή τη στιγμή, κάθε σκέψη για αναβολή των εκλογών κινείται στα όρια της δημοκρατικής εκτροπής. Η κοινωνία απαιτεί δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και την απαιτεί τώρα.
Με αυτά τα δεδομένα, καθίσταται ακόμη πιο αναγκαία η σύμπηξη ενός μετώπου των αντιμνημονιακών δυνάμεων; Με ποιο «μότο» καλείτε υπό τις νέες εξελίξεις ΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ κλπ να προσέλθουν στη συνεργασία αυτή;
Για να απαλλαγούμε από την αδιέξοδη πολιτική των Μνημονίων χρειάζεται συστράτευση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και των δυνάμεων που αντιμάχονται από προοδευτική σκοπιά το Μνημόνιο. Δεν παρακάμπτουμε το γεγονός ότι οι ηγεσίες του ΚΚΕ και της ΔΗΜΑΡ σκέφτονται διαφορετικά. ΟΙ μεν έχουν στο μυαλό τους την ολοκληρωτική απομόνωση από κάθε άλλη αριστερή δύναμη. ΟΙ δε, είναι προσανατολισμένοι σε παιχνίδια εντός των ορίων του παραδοσιακού πολιτικού σκηνικού. Αλλά στην βάση υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που ανεξάρτητα από προελεύσεις και κομματικές εντάξεις, συμβαδίζει στους κοινωνικούς αγώνες, και αγωνιά για μια εναλλακτική πολιτική λύση που θα υπερασπίζεται την κοινωνία. Γι αυτό εμείς παραμένουμε σταθερά προσανατολισμένοι στην αντίληψη της ενότητας, και διακηρύσσουμε την ανάγκη να υπάρξει η ευρύτερη δυνατής συμφωνία σε ένα πολιτικό σχέδιο διεξόδου. Παρά την άρνηση των άλλων ηγεσιών, θεωρούμε ότι η κοινωνική δυναμική που αναπτύσσεται ενάντια στο Μνημόνιο μπορεί να επηρεάσει καθοριστικά τα πράγματα προς την κατεύθυνση της ενότητας.
Πολλοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν ψήφισαν τη νέα δανειακή και διαγράφηκαν από το κόμμα τους. Με αυτούς υπάρχει περίπτωση συνάντησης του ΣΥΡΙΖΑ, όπως με τους καταψηφίσαντες τα άλλα νομοθετήματα Σ. Σακοράφα, Π. Κουρουμπλή κλπ;
Στην πυρήνα της σκέψης και της δράσης μας βρίσκονται περισσότερο τα πολιτικά ζητήματα και λιγότερο τα πρόσωπα. Μας ενδιαφέρει η μάχη των κοινωνικών αντιστάσεων και η ευρεία συσπείρωση γύρω από μια εναλλακτική πολιτική πρόταση. Αλλά η ενότητα και οι συνεργασίες απέναντι στην πολιτική των Μνημονίων απαιτεί συνέπεια και αξιοπιστία. Ως εκ τούτου είμαστε αρκετά επιφυλακτικοί απέναντι σε όσους διαφοροποιούνται από το ΠΑΣΟΚ όψιμα, τώρα που η πολιτική των Μνημονίων έχει καταρρεύσει πλήρως και το κόμμα τους βρίσκεται μπροστά στην προοπτική της ολοκληρωτικής κατάρρευσης. Συνομιλούμε όμως με ανθρώπους που διαφοροποιήθηκαν από την πολιτική των Μνημονίων και επέλεξαν την συμπόρευση με την Αριστερά, καταβάλλοντας σοβαρό πολιτικό κόστος και υπερασπιζόμενοι με συνέπεια τις αρχές τους.
Γερμανική εφημερίδα σας κατηγόρησε περίπου ως «τρομοκράτη». Είπατε ότι αυτή η πρόκληση δεν θα μείνει αναπάντητη. Θα θέλατε να γίνετε πιο συγκεκριμένος; Ετοιμάζετε αγωγές ή κάποια άλλη κίνηση;
Το αξιοπερίεργο είναι το πώς μια χαμηλού κύρους σκανδαλοθηρική φυλλάδα, με τέτοιο ύφος και τέτοια έφεση προς τη λάσπη και την συκοφαντία, έχει αναδειχτεί μέσα στην οικονομική κρίση σε βασικό εκφραστή των προθέσεων της γερμανικής κυβέρνησης. Προφανώς ο έσχατου επιπέδου λαϊκισμός, είναι το τελευταίο όπλο που διαθέτει η Μέρκελ, στην προσπάθεια να πείσει τους εργαζόμενους της χώρας της ότι η κρίση αφορά άλλους λαούς, οι οποίοι ζουν πλουσιοπάροχα εις βάρος των Γερμανών. Η αλήθεια είναι ότι μελετάμε τις νομικές δυνατότητες που υπάρχουν. Όχι για αυτή καθ αυτή την αποζημίωση, αλλά περισσότερο για την προοπτική που μας ανοίγεται να επικοινωνήσουμε ακόμα πιο άμεσα με τους γερμανούς εργαζόμενους και να τους δείξουμε ποιοι τους χειραγωγούν μέσω της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης και ποιοί είναι οι φυσικοί τους σύμμαχοι δε μια εναλλακτική ευρωπαϊκή προοπτική.
Πολλοί θεωρούν ότι μ’ όλα αυτά στην Ελλάδα δημιουργείται ένα αντιευρωπαϊκό κλίμα. Για το ΣΥΡΙΖΑ η παραμονή στην σημερινή ΟΝΕ και το σημερινό ευρώ, όχι των λαών, αλλά της Μέρκελ και του Σόιμπλε, όπως αποδεικνύεται, εξακολουθεί να αποτελεί βασική επιλογή, ή έχουν «δίκιο» κάποιοι μέσα στο ΣΥΝ που ζητούν «να το ξανασκεφτούμε»;
Προφανώς στο σημείο που βρισκόμαστε πρέπει να εξετάζουμε τα πάντα. Αλλά ανάμεσα στο Ευρώ της φτώχειας και στη δραχμή της εξαθλίωσης, το δίλημμα είναι ανύπαρκτο. Ούτε η υποταγή, ούτε ο απομονωτισμός και ο ανταγωνισμός με τις άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες αποτελεί λύση. Το ζήτημα είναι να αγωνιστούμε να αλλάξουμε την Ευρώπη. Να βάλουμε ένα τέλος στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης και να απαλλάξουμε τις κοινωνίες από τους καταναγκασμούς του κεφαλαίου και των αγορών. Ήδη μπροστά στο αδιέξοδο του σημερινού αναπτυξιακού προτύπου, και την απειλή μιας ακόμα βαθύτερης κρίσης, τα κινήματα αυτά κάνουν δυναμικά την εμφάνισή τους. Και τα κινήματα αυτά, είναι ότι πιο αισιόδοξο διαθέτει η Ευρώπη σήμερα.
Η προοπτική λοιπόν δεν είναι η παραμονή ή η αποχώρηση από την σημερινή Ευρώπη του κεφαλαίου. Η προοπτική είναι ο αγώνας για μια άλλη Ευρώπη, μια Ευρώπη κοινωνική και δημοκρατική. Και ο αγώνας αυτός πρέπει να δοθεί με ενότητα και αλληλεγγύη ανάμεσα σε όλους τους Ευρωπαίους εργαζόμενους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου