Ο ακροδεξιός Γεωργιάδης παραχαράσσει την ιστορική αλήθεια!

Ανακοίνωση από την Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση και το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος

Η ακροδεξιά τηλεοπτική περσόνα, η αποκρουστική μισάνθρωπη προσωπικότητα που ακούει στο προσωνύμιο «μπουμπούκος», όπως επιβλήθηκε από τους διαφημιστές πολιτικών προϊόντων να τον προσφωνήσει η εξίσου αναιδής και μανιώδης στη διεκδίκηση των κάθε είδους νούμερων, συναγωνίστρια του, ξαναχτύπησε.

Αυτή τη φορά ως υφυπουργός απέδειξε ότι ο έρωτας, ο βήχας και ο πωρωμένος ακροδεξιός δύσκολα κρύβεται. Μιλώντας στο "Ράδιο 9" και κληθείς να σχολιάσει τις αντιδράσεις που προκάλεσε
σε εσωτερικό και εξωτερικό η συμμετοχή του ΛΑΟΣ στη νέα κυβέρνηση, ο νέος υφυπουργός Ανάπτυξης, αρμόδιος για τη Ναυτιλία, έδωσε ένα στίγμα λέγοντας ότι «Κάποιοι Έλληνες το 1940 έλεγαν το Μεταξά φασίστα»...

Προκαλεί έκδηλα ερωτηματικά η συστηματική σύγκριση που επιχειρείται το τελευταίο χρονικό διάστημα μεταξύ του ιδίου, εν γένει του ΛΑΟΣ, με το φασίστα δικτάτορα Μεταξά.

Φυσικά, θα μπορούσε να διαπιστώσει κανείς πολλές ομοιότητες ανάμεσα σε ΛΑΟΣ και Μεταξά. Ο Σύγχρονος Ολοκληρωτισμός τείνει το χέρι στο δικτατορικό καθεστώς του Μεταξά θυμίζοντας ότι και τα δύο θέλησαν να «σώσουν την πατρίδα», θεώρησαν εχθρούς το εργατικό κίνημα και την Αριστερά ακολουθώντας πολιτική εξόντωσης συνεχίζοντας όμως τα βήματα των προγενέστερων κυβερνήσεων (Ιδιώνυμο Βενιζέλου κλπ), υπήρξαν και έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις χάρης την στήριξη των ΜΜΕ, του κόσμου του πλούτου και των Μεγάλων Δυνάμεων, ενώ πρώτη τους έννοια ήταν η ικανοποίηση των τοκογλύφων και των εργοδοτικών συμφερόντων.

Για να δώσουμε το μέγεθος του κινδύνου που αποτελεί για τον κόσμο της εργασίας η νέα κυβέρνηση και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί θα παραχωρήσουμε το λόγο σε έναν άνθρωπο υπεράνω υποψίας, στη δημοσιογράφο Λώρη Κέζα, από το ΒΗΜΑ:

«Για να μην ξεχνιόμαστε. Ο κ. Γιώργος Καρατζαφέρης έχει ζητήσει την αμνήστευση των χουντικών. Ας κατανοήσουμε το βαθύτερο νόημα του αιτήματος: ζήτησε να συγχωρεθούν πολιτικά εκείνοι που κατέλυσαν τη Δημοκρατία. Αυτά δεν είναι περσινά, ξινά σταφύλια ούτε ο χρόνος απαλύνει τις εντυπώσεις. Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, που μπήκε στην κυβέρνηση δίχως ιδεολογικό ή πρακτικό δικαιολογητικό, δεν είναι ένα απλό ακροδεξιό κόμμα, σαν τα υπόλοιπα της Ευρώπης. Μοιάζει στα βασικά: ξενοφοβία, καταστολή, χριστιανισμός, επιφυλακτικότητα σε καθετί παγκόσμιο. Έχει όμως μια ειδοποιό διαφορά που βρίσκεται ακριβώς στη σύνδεσή του με τη δικτατορία. Δεν είναι μια εντύπωση ή προϊόν συκοφαντίας. Ο κ. Μάκης Βορίδης ήταν γενικός γραμματέας της νεολαίας της ΕΠΕΝ, δηλαδή χουντικός με πεντιγκρί. Το πολιτικό μόρφωμα στο οποίο ηγήθηκε ήταν «εθνικοπατριωτικό». Και άλλα στελέχη, υποψήφιοι σε αναμετρήσεις συμβάλλουν στην άποψη: στα ψηφοδέλτια του ΛΑΟΣ έχουν προσχωρήσει ακόμη και νεοναζιστές, χρυσαυγίτες».

Ας αφήσουμε στην άκρη όμως την νέα κυβέρνηση του Παπαδήμου, που επέλεξε να στηριχθεί στην Ακροδεξιά του ΛΑΟΣ και ας στραφούμε στο νέο βιβλίο της Μαρίνας Πετράκη «Βρετανική πολιτική και προπαγάνδα στον ελληνοιταλικό πόλεμο», όπου αναφέρεται «στην επιβολή της μεταξικής δικτατορίας στις 4 Αυγούστου 1936 με πρόσχημα τον τερματισμό της παρατεινόμενης πολιτικής κρίσης και τη σωτηρία του έθνους».

Την περίοδο όμως αυτή υπήρχαν σημαντικά θέματα βρετανικού ενδιαφέροντος όπως το ζήτημα του ελληνικού δημόσιου χρέους και η σημαντική αύξηση που απαιτούσε η Αγγλία στην αποπληρωμή των τόκων.

Το κατεστημένο της εποχής αναζητώντας συμμαχίες καθώς έβλεπε ότι πλησιάζουν ραγδαίες εξελίξεις και ο Μεταξάς που επεδίωκε σταθεροποίηση της εξουσίας του, έχοντας να αντιμετωπίσει και τη γνωστή, τεράστια ανασφάλεια του, προχωρούν στις εξής επιλογές. Πάλι η Μ.Πετράκη μας αποκαλύπτει ότι παρά την αρχική άρνηση του Μεταξά να συμμορφωθεί με τις βρετανικές απαιτήσεις, μέσα σε δύο βδομάδες συμφώνησε να καταβάλλει το 40% των τόκων του εξωτερικού χρέους για την περίοδο 1935-37. Επίσης ανανέωσε τα προνομιακά δικαιώματα των βρετανικών επιχειρήσεων Cable και Wireless Ltd, της Eastern Telegraph Company Ltd καθώς και της Electric Transport Company, αν και αρχικά επεδίωξε να τις ελέγξει. Υπέκυψε όμως και υπέγραψε νέες συμβάσεις τον Απρίλιο του 1937 και τον Ιούλιο του 1937, αντίστοιχα!

Το Καθεστώς Μεταξά, όπως και το ΛΑΟΣ, για τους δικούς τους λόγους, σε συγκεκριμένες στιγμές συσκότισαν και θέλησαν να καμουφλάρουν την ακροδεξιά τους ταυτότητα.

Χαρακτηριστικά, το ΛΑΟΣ, πολιτικό στέγαστρο βασιλικών-χουντικών-νεοναζιστών-επενιτών, από την πρώτη στιγμή προσπάθησε να κατακεραυνώσει όποιον τολμούσε να χαρακτηρίσει το αποκρουστικό κόμμα ως ακροδεξιό, ενώ βεβαίως οι θέσεις του γίνονταν ταυτόχρονα πιο επικίνδυνες στρεφόμενο ενάντια σε εργατικές-φοιτητικές κινητοποιήσεις, την καλλιτεχνική δημιουργία, την επιστημονική έρευνα, τους διανοούμενους και τους μετανάστες, κάνοντας σημαία το χουντικό σύνθημα «Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια».

Βλέπεις ο τηλεφασισμός και η τρομοκρατία στα τηλεοπτικά παράθυρα από ξιπασμένους, καλοταϊσμένους, αμόρφωτους και εγκάθετους μεγαλοδημοσιογράφους πάει χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη!

Στο τελευταίο του κατόρθωμα ο Γεωργιάδης, θέλοντας να απαντήσει στη διεθνή και εγχώρια κατακραυγή που προκάλεσε το Πραξικόπημα του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, σε αγαστή συνεργασία με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, τους τραπεζίτες, τους καναλάρχες, τους εφοπλιστές και εργολάβους, φέρνοντας στην εξουσία Ακροδεξιό κόμμα να συγκυβερνήσει με «σοσιαλδημοκρατικό» κόμμα όπως το ΠΑΣΟΚ, που ηγείται ο αρχηγός της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, μαζί με τη ΝΔ του Α.Σαμαρά και του Λαζαρίδη, συνέκρινε και πάλι τον εαυτό του με τον Μεταξά.

Ας κρατήσουμε τη δήλωση του Γεωργιάδη: «Κάποιοι Έλληνες το 1940 έλεγαν το Μεταξά φασίστα»...

Το θέμα είναι όμως ότι και ο Μεταξάς θεωρούσε τον εαυτό του Φασίστα. Μια διαπίστωση που αν χρησιμοποιηθεί από την μαθηματική ιδιότητα βάλλει το καλογυαλισμένο πολιτικό προφίλ του Μπουμπούκου. Δεν είναι και λίγο να συγκρίνεσαι και να ταυτίζεσαι με το φασίστα Μεταξά!

Και ο Μεταξάς το 1940 ήταν φασίστας και μάλιστα ένας προδομένος φασίστας από τους συνοδοιπόρους του. Στον Δ' Τόμο του Προσωπικού του Ημερολογίου (σελ. 552-554) γράφει χαρακτηριστικά: «Δεν πρόκειται αν ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι εξεκίνησαν όταν πρωτοανέβηκαν από μια καθαρή και τίμια ιδεολογία. Αυτό μπορεί. Το ζήτημα είναι αν εκρατήσανε αυτή την ιδεολογία στην εξέλιξι του αγώνα.[.] Λοιπόν στο ζήτημα της Ελλάδος αποδείχθηκε η ψευτιά και των δύο.[.] Η Ελλάδα έγινε από της 4ης Αυγούστου Κράτος αντικομμουνιστικό, Κράτος αντικοινοβουλευτικό, Κράτος ολοκληρωτικό, Κράτος με βάσι αγροτική και εργατική, και κατά συνέπεια αντιπλουτοκρατικό. Δεν είχε βέβαια κόμμα ιδιαίτερο να κυβερνά. Αλλά κόμμα ήτανε όλος ο Λαός, εκτός από τους αδιόρθωτους κομμουνιστάς και τους αντιδραστικούς παλαιοκομματικούς».

Και συνεχίζει: «Επαναλέγω: Μπορεί η Γερμανία πρώτα και η Ιταλία ύστερα να άρχισαν με καθαρά ιδεολογικά ελατήρια φαινομενικά, και αν καταλήξανε εις καθαρώτατα καταχτητικά και συμφεροντολογικά. [.] Ώστε και ο αντικομμουνισμός τους ψεύτικος, και η ολοκληρωτικότητα τους και η κρατική ψεύτικη, και ο αντικοινοβουλευτισμός τους ψεύτικος, και η αντιπλουτοκρατία τους ψεύτικη, και ότι άλλο παρόμοιο ψεύτικο. Αληθινό δε είναι ένας διψασμένος ιμπεριαλισμός. Αυτός για τον οποίον κατηγορούνε τους Άγγλους»!!!

Υπάρχει τέλος ένα ακόμη ερώτημα: τον Οκτώβρη του 1940, το καθεστώς Μεταξά εναντίον ποιών πολεμούσε; Προσέξτε: ρωτούμε ποιον πολεμούσε το καθεστώς και όχι εναντία σε ποιον ξεχύθηκε ο λαός μας. Ενάντια στους Ιταλούς, ενάντια στο Φασισμό ή ενάντια και στα δύο, στέλνοντας με τα όπλα στα χέρια, επικίνδυνα μηνύματα, που βεβαίως ευοδώθηκαν αργότερα με την συγκλονιστική λαϊκή αντίσταση της περιόδου 1941-1944.

Το ερώτημα αυτό δεν είναι σύγχρονο, αλλά υπήρξε από τις πρώτες ώρες της σύγκρουσης. Θα σταθούμε και πάλι στο βιβλίο της Μ.Πετράκη που αποκαλύπτει τα εξής: «Και ενώ η βρετανική προπαγάνδα έχει οργανωθεί και διεισδύσει σε όλη τη χώρα, η SOE αντιμετωπίζει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα που δυσκολεύει την προώθηση του βρετανικού προπαγανδιστικού υλικού. Συγκεκριμένα, την ώρα που οι προπαγανδιστές επιχειρούσαν να περάσουν το μήνυμα ότι ο πόλεμος ήταν εναντίον του φασισμού και όχι μόνον εναντίον των Ιταλών, το καθεστώς της 4ης Αυγούστου προσπαθούσε να τονίσει ότι οι Έλληνες πολεμούν τους Ιταλούς, και όχι τον φασισμό, για να μην προκαλέσουν τους Γερμανούς. Είχαν μάλιστα εκδοθεί ειδικές οδηγίες, σύμφωνα με τις οποίες οι αρμόδιοι της Υπηρεσίας Λογοκρισίας όφειλαν να είναι πολύ ευαίσθητοι με τη λέξη Φασισμός καθώς αυτή έπρεπε πάντα να ακολουθεί τη λέξη ιταλικός»!

Γίνεται επομένως εύκολα αντιληπτό ότι σε μια περίοδο που ο πόλεμος χαρακτηρίζεται ακόμη ως ιμπεριαλιστικός, αφενός η Βρετανική κυβέρνηση επιχειρεί να επιδράσει και να εκμεταλλευτεί τον αγώνα του λαού μας, αφετέρου ο Μεταξάς γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι η 28η Οκτωβρίου σημαίνει την αρχή του τέλους για το φασιστικό καθεστώς που επιχείρησε (αναλογιζόμενοι τις ελληνικές ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες) να οικοδομήσει.

Οι κατηγορίες επομένως του Γεωργιάδη ότι «Κάποιοι Έλληνες το 1940 έλεγαν το Μεταξά φασίστα» δεν ευσταθούν, στερούνται ιστορικής βαρύτητας, έχουν προπαγανδιστικό χαρακτήρα και εξυπηρετούν την αγχωμένη προσπάθεια του να φανεί στα μάτια της κοινής γνώμης, ο ίδιος και ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, το αντίθετο από ότι είναι πραγματικά. Και λέμε να φανεί, γιατί στην πραγματικότητα προχωρούν με συνέπεια την άγρια αντεργατική πολιτική, εξυπηρετώντας όλα τα γραμμάτια που έχουν αναλάβει απέναντι στον ελληνικό αστικό κόσμο, τους τοκογλύφους, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ - ΠΑΛΛΑΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΤΩΡΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ '73