Του Νότη Α. Μηταράκη
Στην Ελλάδα, η οικονομική πολιτική που εφαρμόσαμε την τελευταία διετία απέτυχε ολοκληρωτικά. Παρά τις θυσίες του Ελληνικού λαού, παρά τον πακτωλό φορολογικών μέτρων, η Ελλάδα βιώνει σήμερα την βαθύτερη ύφεση μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Για τουλάχιστον 5 συναπτά έτη η χώρα μας θα είναι σε ύφεση. Πρόκειται για ένα πρωτοφανές γεγονός.
Το κοινωνικό κόστος είναι επίσης πρωτοφανές, με την ανεργία να πλησιάζει το 20% και όλο και περισσότερους Έλληνες να ζούνε κάτω από τα όρια της φτώχιας.
Στην παρούσα ιδιαίτερα δυσχερή δημοσιονομική κατάσταση πρέπει να εκμεταλλευτούμε τις παραγωγικές μας δυνατότητες και τον φυσικό μας πλούτο. Η ΑΟΖ είναι όχι μόνο αντίβαρο στα αρνητικώς διευρυνόμενα δημοσιονομικά μας μεγέθη αλλά, πολύ περισσότερο, εργαλείο εξωτερικής πολιτικής.
Δηλαδή εκτός από έσοδα και αναπτυξιακή δυναμική, η ανακήρυξη της ΑΟΖ θα δημιουργήσει νέα πολιτικοοικονομικά δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου. Για να γίνει όμως αυτό απαιτείται στρατηγικός επιχειρησιακός σχεδιασμός, σύναψη ισχυρών συμμαχιών καθώς και ισχυρή πολιτική βούληση. Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς όχι μόνο έχει δεσμευθεί στην ανακήρυξη Ελληνικής ΑΟΖ, αλλά έχει κινηθεί ήδη προς την κατεύθυνση της διαμόρφωσης νέων γεώ-στρατηγικών σχέσεων στην Μεσόγειο.
Σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκαν και οι δικές μου παρεμβάσεις στην πρόσφατη Πολιτική Συνέλευση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που πραγματοποιήθηκε στη Μασσαλία. Εκεί κατέθεσα δύο τροπολογίες – ΑΟΖ και Λαθρομετανάστευση – οι οποίες εγκρίθηκαν ομόφωνα από το Σώμα. Με την πρώτη «το ΕΛΚ υποχρεούται να ενθαρρύνει τα Κράτη Μέλη στην άσκηση των σχετικών κυριαρχικών τους δικαιωμάτων, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο» και με την δεύτερη τονίζεται «η κρισιμότητα να προχωρήσει άμεσα η ΕΕ και τα κράτη – μέλη σε συμφωνίες επαναπατρισμού παράνομων μεταναστών».
Και οι δύο τροπολογίες που κατέθεσα έχουν το ίδιο σκεπτικό: ότι η Ευρώπη πρέπει και μπορεί να αντιμετωπίσει, με πνεύμα αλληλεγγύης, τα μεγάλα προβλήματα που όλες οι χώρες της Ευρώπης αντιμετωπίζουν. Χρειαζόμαστε περισσότερη συνεργασία στο πνεύμα «Ισχυρή Ελλάδα σε μια Ισχυρή Ευρώπη».
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ δεν προχώρησαν στην ανακήρυξη αποκλειστικών οικονομικών ζωνών, κάτι που εμφανώς έπληξε τον στρατηγικό ρόλο της Ελλάδας και ταυτόχρονα υπέσκαψε την δυναμικότητα της Εξωτερικής μας πολιτικής. Πρέπει να σημειωθεί ότι στο παρελθόν η Κύπρος προσέφερε την ευκαιρία και ανέλαβε τις πολιτικές πρωτοβουλίες για χάραξη κοινής ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Όμως η Ελληνική πλευρά δεν ανταποκρίθηκε λόγω των νομικά αβάσιμων αντιδράσεων της Τουρκίας.
Η οριοθέτηση της ΑΟΖ για την Ελλάδα, θα διασφαλίσει την εθνική της κυριαρχία και θα δημιουργήσει συγκεκριμένα οικονομικά οφέλη. Είναι άλλωστε πολύ πρόσφατο το παράδειγμα της Κύπρου για το πώς μπορούν να επηρεαστούν άμεσα οι χρηματαγορές.
Όταν η Κύπρος αποφάσισε να διεξάγει ερεύνα για την ύπαρξη υδρογονανθράκων στο οικόπεδο 12 της Κυπριακής ΑΟΖ, οι αγορές αμέσως αντέδρασαν. Ανταποκριθήκαν πολύ θετικά σε μια τέτοια πρωτοβουλία. Όταν δε αντιληφθήκαν ότι η Κύπρος ενδέχεται να μετατραπεί σε ενεργειακό διακομιστή ορυκτού πλούτου μέχρι το 2020, τα spreads της Κυπριακής οικονομίας μειωθήκαν άμεσα περίπου στις 500 μονάδες. Δηλαδή οι αγορές, (οι επενδυτές) προθυμοποιήθηκαν να δανείσουν σε πολύ χαμηλά επιτόκια την Κύπρο εφόσον αυτή επιθυμούσε. Επίσης, στα ασφάλιστρα κίνδυνου τα διάσημα CDS, μειώθηκαν και αυτά γεγονός το οποίο κατέδειξε την αισιοδοξία των επενδυτών για το μέλλον της Κυπριακής οικονομίας. Όλα αυτά μόνο με την προσδοκία ότι η Κύπρος θα μετατραπεί σε ενεργειακό κόμβο φυσικού αερίου. Ας αναλογιστούμε λοιπόν πόσο πιο ανοδικά θα κινηθούν οι δείκτες και πόσο τελικά θα ισχυροποιηθεί η πραγματική οικονομία της Κύπρου όταν αποδώσει στην πράξη, αυτή η επένδυση.
Προσωπικά δεν συνηθίζω να καλλιεργώ προσδοκίες. Όμως όλα αυτά συνέβησαν για έναν πάρα πολύ απλό λόγο: Γιατί η οικονομία πάνω από όλα είναι ψυχολογία. Στην Ελλάδα σήμερα, υπό το φως της τουρκικής αντίθεσης τίθεται το ερώτημα αν η Ελλάδα πρέπει να κηρύξει Α.Ο.Ζ. στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Ερώτημα που τίθεται επιτακτικότερα μετά την ανακάλυψη σημαντικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην περιοχή μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ και την εκτίμηση για την ύπαρξη υδρογονανθράκων στην περιοχή μεταξύ Καστελλόριζου και Κύπρου.
Η απάντηση, για τη Νέα Δημοκρατία στο ερώτημα είναι ασφαλώς θετική. Όπως σημείωσα παραπάνω τα πλεονεκτήματα και τα οφέλη είναι προφανή. Η Οικονομική συγκυρία επιβάλλει την ταχύτερη δυνατή εκμετάλλευση των ελληνικών ενεργειακών αποθεμάτων όπου και αν αυτά ευρίσκονται. Συμπληρωματικά βέβαια με όλες τις άλλες απαραίτητες ενέργειες επανεκκίνησης της Οικονομίας. Η λύση των οικονομικών προβλημάτων θα έρθει σε τελική ανάλυση με σκληρή δουλειά. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, αυτή την στιγμή δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.
Στην Ελλάδα, η οικονομική πολιτική που εφαρμόσαμε την τελευταία διετία απέτυχε ολοκληρωτικά. Παρά τις θυσίες του Ελληνικού λαού, παρά τον πακτωλό φορολογικών μέτρων, η Ελλάδα βιώνει σήμερα την βαθύτερη ύφεση μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Για τουλάχιστον 5 συναπτά έτη η χώρα μας θα είναι σε ύφεση. Πρόκειται για ένα πρωτοφανές γεγονός.
Το κοινωνικό κόστος είναι επίσης πρωτοφανές, με την ανεργία να πλησιάζει το 20% και όλο και περισσότερους Έλληνες να ζούνε κάτω από τα όρια της φτώχιας.
Στην παρούσα ιδιαίτερα δυσχερή δημοσιονομική κατάσταση πρέπει να εκμεταλλευτούμε τις παραγωγικές μας δυνατότητες και τον φυσικό μας πλούτο. Η ΑΟΖ είναι όχι μόνο αντίβαρο στα αρνητικώς διευρυνόμενα δημοσιονομικά μας μεγέθη αλλά, πολύ περισσότερο, εργαλείο εξωτερικής πολιτικής.
Δηλαδή εκτός από έσοδα και αναπτυξιακή δυναμική, η ανακήρυξη της ΑΟΖ θα δημιουργήσει νέα πολιτικοοικονομικά δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου. Για να γίνει όμως αυτό απαιτείται στρατηγικός επιχειρησιακός σχεδιασμός, σύναψη ισχυρών συμμαχιών καθώς και ισχυρή πολιτική βούληση. Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς όχι μόνο έχει δεσμευθεί στην ανακήρυξη Ελληνικής ΑΟΖ, αλλά έχει κινηθεί ήδη προς την κατεύθυνση της διαμόρφωσης νέων γεώ-στρατηγικών σχέσεων στην Μεσόγειο.
Σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκαν και οι δικές μου παρεμβάσεις στην πρόσφατη Πολιτική Συνέλευση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που πραγματοποιήθηκε στη Μασσαλία. Εκεί κατέθεσα δύο τροπολογίες – ΑΟΖ και Λαθρομετανάστευση – οι οποίες εγκρίθηκαν ομόφωνα από το Σώμα. Με την πρώτη «το ΕΛΚ υποχρεούται να ενθαρρύνει τα Κράτη Μέλη στην άσκηση των σχετικών κυριαρχικών τους δικαιωμάτων, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο» και με την δεύτερη τονίζεται «η κρισιμότητα να προχωρήσει άμεσα η ΕΕ και τα κράτη – μέλη σε συμφωνίες επαναπατρισμού παράνομων μεταναστών».
Και οι δύο τροπολογίες που κατέθεσα έχουν το ίδιο σκεπτικό: ότι η Ευρώπη πρέπει και μπορεί να αντιμετωπίσει, με πνεύμα αλληλεγγύης, τα μεγάλα προβλήματα που όλες οι χώρες της Ευρώπης αντιμετωπίζουν. Χρειαζόμαστε περισσότερη συνεργασία στο πνεύμα «Ισχυρή Ελλάδα σε μια Ισχυρή Ευρώπη».
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ δεν προχώρησαν στην ανακήρυξη αποκλειστικών οικονομικών ζωνών, κάτι που εμφανώς έπληξε τον στρατηγικό ρόλο της Ελλάδας και ταυτόχρονα υπέσκαψε την δυναμικότητα της Εξωτερικής μας πολιτικής. Πρέπει να σημειωθεί ότι στο παρελθόν η Κύπρος προσέφερε την ευκαιρία και ανέλαβε τις πολιτικές πρωτοβουλίες για χάραξη κοινής ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Όμως η Ελληνική πλευρά δεν ανταποκρίθηκε λόγω των νομικά αβάσιμων αντιδράσεων της Τουρκίας.
Η οριοθέτηση της ΑΟΖ για την Ελλάδα, θα διασφαλίσει την εθνική της κυριαρχία και θα δημιουργήσει συγκεκριμένα οικονομικά οφέλη. Είναι άλλωστε πολύ πρόσφατο το παράδειγμα της Κύπρου για το πώς μπορούν να επηρεαστούν άμεσα οι χρηματαγορές.
Όταν η Κύπρος αποφάσισε να διεξάγει ερεύνα για την ύπαρξη υδρογονανθράκων στο οικόπεδο 12 της Κυπριακής ΑΟΖ, οι αγορές αμέσως αντέδρασαν. Ανταποκριθήκαν πολύ θετικά σε μια τέτοια πρωτοβουλία. Όταν δε αντιληφθήκαν ότι η Κύπρος ενδέχεται να μετατραπεί σε ενεργειακό διακομιστή ορυκτού πλούτου μέχρι το 2020, τα spreads της Κυπριακής οικονομίας μειωθήκαν άμεσα περίπου στις 500 μονάδες. Δηλαδή οι αγορές, (οι επενδυτές) προθυμοποιήθηκαν να δανείσουν σε πολύ χαμηλά επιτόκια την Κύπρο εφόσον αυτή επιθυμούσε. Επίσης, στα ασφάλιστρα κίνδυνου τα διάσημα CDS, μειώθηκαν και αυτά γεγονός το οποίο κατέδειξε την αισιοδοξία των επενδυτών για το μέλλον της Κυπριακής οικονομίας. Όλα αυτά μόνο με την προσδοκία ότι η Κύπρος θα μετατραπεί σε ενεργειακό κόμβο φυσικού αερίου. Ας αναλογιστούμε λοιπόν πόσο πιο ανοδικά θα κινηθούν οι δείκτες και πόσο τελικά θα ισχυροποιηθεί η πραγματική οικονομία της Κύπρου όταν αποδώσει στην πράξη, αυτή η επένδυση.
Προσωπικά δεν συνηθίζω να καλλιεργώ προσδοκίες. Όμως όλα αυτά συνέβησαν για έναν πάρα πολύ απλό λόγο: Γιατί η οικονομία πάνω από όλα είναι ψυχολογία. Στην Ελλάδα σήμερα, υπό το φως της τουρκικής αντίθεσης τίθεται το ερώτημα αν η Ελλάδα πρέπει να κηρύξει Α.Ο.Ζ. στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Ερώτημα που τίθεται επιτακτικότερα μετά την ανακάλυψη σημαντικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην περιοχή μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ και την εκτίμηση για την ύπαρξη υδρογονανθράκων στην περιοχή μεταξύ Καστελλόριζου και Κύπρου.
Η απάντηση, για τη Νέα Δημοκρατία στο ερώτημα είναι ασφαλώς θετική. Όπως σημείωσα παραπάνω τα πλεονεκτήματα και τα οφέλη είναι προφανή. Η Οικονομική συγκυρία επιβάλλει την ταχύτερη δυνατή εκμετάλλευση των ελληνικών ενεργειακών αποθεμάτων όπου και αν αυτά ευρίσκονται. Συμπληρωματικά βέβαια με όλες τις άλλες απαραίτητες ενέργειες επανεκκίνησης της Οικονομίας. Η λύση των οικονομικών προβλημάτων θα έρθει σε τελική ανάλυση με σκληρή δουλειά. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, αυτή την στιγμή δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου