Αλέκα Παπαρήγα: Είδος ναρκωτικού ο ΣΥΡΙΖΑ. "Νομίζουν ότι η κάλπη μπορεί να βγάλει αριστερή κυβέρνηση!"

“Κόκκινες” γραμμές συνεχίζει να χαράζει η ηγετική ομάδα του ΚΚΕ απέναντι στις ριζοσπαστικές και αντιμνημονιακές δυνάμεις του τόπου, επιχειρώντας τεχνηέντως να αποκρούσει την ισχυρή πίεση που αισθάνεται από τις ενωτικές διεργασίες στην, εκτός των τειχών Περισσού, αριστερά και την ανταπόκριση που έχουν αυτές, σύμφωνα με τις δημοσκοπικές έρευνες, στη βάση του κόμματος.
Ψηλά κρατούν τους τόνους της ενδοαριστερής αντιπαράθεσης η Αλ. Παπαρήγα και τα κορυφαία στελέχη του Περισσού, με τη γενική γραμματέα του ΚΚΕ να εξαπολύει την Παρασκευή από την Ήπειρο όπου περιόδευε σφοδρή επίθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ και της εκτίμησης του Αλ. Τσίπρα πως αν η αριστερά ενωνόταν, θα έβγαινε πρώτο κόμμα.
Η ισχυρή κυρία του Περισσού διερωτήθηκε: “Είναι ένα είδος 'ναρκωτικού'; Δεν ξέρω τι να το πω. Ο χώρος αυτός, αντί να βοηθάει στην λαϊκή οργάνωση και αφύπνιση, στη συνειδητοποίηση του λαού, ότι πρέπει να ακολουθήσει πολιτική ρήξης, διαδίδει το ψέμα - ναρκωτικό, ότι μέσα από μια κάλπη μπορεί να βγει μια αριστερή κυβέρνηση". Παράλληλα πρόσθεσε πως “ενδεχομένως μπορεί να βγει η αριστερή κυβέρνηση, αλλά αυτή η αριστερή κυβέρνηση συνυπάρχοντας και αφήνοντας στη θέση τους τα μονοπώλια, δεν θα κάνει τίποτε άλλο, παρά να συνεχίσει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων και κυρίως να υπάρχει ένα μικρό διάλειμμα, μέχρι να ξαναεπιστρέψει το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. με καινούργιο λοφίο".

"Αγιαστούρα..."
Στην ίδια γραμμή, ο “Ριζοσπάστης” αφιερώνει καθημερινά σχόλια και ρεπορτάζ ώστε να καταφέρει να αποδομήσει το αίτημα που προτάσσει ο κόσμος της εργασίας, την ενότητα δηλαδή των ριζοσπαστικών, αντιμνημονιακών και ανατρεπτικών δυνάμεων. Χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα της εφημερίδας την επομένη της κοινής συνέντευξης Σακοράφα- Τσίπρα, στο οποίο έκανε λόγο για “αγιαστούρα στη σοσιαλδημοκρατία”, ενώ επανέφερε και την αλήστου μνήμης από τον Δεκέμβριο του 2008 “ατάκα” περί “χαϊδέματος αυτιών”, αυτή τη φορά, των πολιτών, “με αυταπάτες”.

Αποχώρηση από την Ε.Ε.
Την ίδια ώρα ωστόσο η θέση της ηγεσίας του Περισσού να παραπέμπει το αίτημα για αποδέσμευση της χώρας από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε. στον ορίζοντα της “λαϊκής εξουσίας” στρώνει το έδαφος για την εξεύρεση σημείων για κοινή δράση μεταξύ των δυνάμεων της αριστεράς, κάτι όμως που ο Περισσός ξορκίζει όπως ο διάβολος το λιβάνι. Την περασμένη Πέμπτη η Αλ. Παπαρήγα, από την Άρτα, υποστήριξε πως “είναι άλλο πράγμα να σε διώξουν κλοτσηδόν και να σε καταδικάσουν σε μεγαλύτερη φτώχεια και άλλο πράγμα να αποφασίσει ο λαός -όπως έτσι πρέπει να κάνουν και άλλοι λαοί της Ευρώπης- να αξιοποιήσουν τους κλονισμούς που δέχεται η Ε.Ε. και να ωθήσουν τα πράγματα προς αγωνιστική αποδέσμευση”. Έτσι, με τεχνητές αντιθέσεις και διαφωνίες του παρελθόντος, όπως η εργαλειακή μελέτη της περιόδου 1949-1968 (έγινε μέσα στην εβδομάδα η παρουσίαση του Β' τόμου του Δοκιμίου της ιστορίας του Κόμματος), προσπαθεί να υψώσει διαχωριστικά τείχη εντός του λαϊκού κινήματος. Με την παλινόρθωση του σταλινισμού, την αποκατάσταση του Ν. Ζαχαριάδη και την επίθεση κατά του οπορτουνιστικού εχθρού, το ΚΚΕ αναζητά την “ιστορική επαλήθευση” στα μέτρα του και παράλληλα εφευρίσκει νέους ιδεολογικούς εχθρούς.


Διεθνής ελεγκτής!
Η ηγεσία του ΚΚ δεν περιορίζεται όμως στην εντός των συνόρων πολεμική έναντι των άλλων αριστερών δυνάμεων. Μετά την επίθεση στο ΚΚ Πορτογαλίας για τις συναντήσεις που πραγματοποίησε με το Μπλόκο, τώρα ήταν σειρά του ΚΚ Ισπανίας να βρεθεί στο στόχαστρο του Περισσού και ο «Ριζοσπάστης» ερμήνευσε το θετικό για την Ενωμένη Αριστερά πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα την εκτίμηση ότι οι ψήφοι δόθηκαν στο κόμμα αυτό με την ελπίδα καλύτερης διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος. Στην επιστολή του ΚΚΙ προς την Αλ. Παπαρήγα για το πού ο “Ρ” είδε στο πρόγραμμα της Ε.Α. τέτοιες αναφορές, το ΚΚΕ επέμενε στην άποψη περί «καλύτερης διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος», με επιχειρήματα όπως: «Το γεγονός ότι η συμμετοχή του ΚΚ Ισπανίας στο προεδρείο του λεγόμενου Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που έχει αποδεχτεί στα ιδρυτικά ντοκουμέντα του τη διαφύλαξη των αρχών της Ε.Ε. και στηρίζεται σε θέσεις που υπερασπίζονται τη διαχείριση του καπιταλισμού, δίνει μόνο του την απάντηση». Μένει πλέον να δούμε ποιος παίρνει σειρά...

Ζαγάρας Κ.
Πηγή